30 Οκτ 2012
14 Οκτ 2012
Τί εξυπηρετεί η ισοπέδωση της κοίτης του Σπερχειού;
Περνώντας από τη Γέφυρα των Λουτρών Υπάτης, πριν λίγες μέρες, αντικρίσαμε τις εικόνες που φαίνονται στις συνημμένες φωτογραφίες*. Μια μπουλντόζα ισοπέδωνε την κοίτη του Σπερχειού ανατολικά της Γέφυρας, σε μια περιοχή που το ποτάμι έχει αρκετά νερά. Το πρώτο που μπορεί να υποθέσει κανείς είναι ότι γίνονταν εργασίες για οργανωμένη αμμοληψία.
Επειδή έχουμε πια συνηθίσει στις παράνομες εργασίες στο ποτάμι και στην έλλειψη σεβασμού και λογικής στη διαχείριση του ποτάμιου και παραποτάμιου οικοσυστήματος, είμαστε υποχρεωμένοι να καταγγείλουμε το γεγονός ως μια ακόμα αυθαιρεσία.
Οι αμμοληψίες είναι πλήγμα στη διαχείριση των υδάτων του Σπερχειού και στη δημόσια περιουσία μας. Έχουμε πολλές φορές τονίσει πως οι ανεξέλεγκτες, χωρίς μελέτη και χωρίς διαχειριστικό σχέδιο αμμοληψίες απ' τα ποτάμια, καταστρέφουν το οικοσύστημα, νεκρώνουν τη ζωή στο ποτάμι και απωθούν τον φυσιολάτρη από τις δημόσιες παραποτάμιες διαδρομές και εκτάσεις.
Για την εξεύρεση και την εξασφάλιση πρώτων υλών για έργα μεγάλης ή μικρότερης κλίμακας, υπάρχει η λύση, σε ένα βαθμό, της ανακύκλωσης αποβλήτων εκσκαφών, κατεδαφίσεων και οικοδομών, που μπορεί να θεωρηθεί ως μια βιώσιμη λύση
Επειδή πιστεύουμε ότι οι φυσικοί πόροι, το φυσικό περιβάλλον, αποτελούν κεφάλαιο για την ευημερία και την πρόοδο του τόπου μας, ιδιαίτερα στη περίοδο οικονομικής κρίσης που περνάμε, ζητάμε από κάθε αρμόδιο απάντηση:
- Τί εξυπηρετεί η ισοπέδωση της κοίτης του ποταμού;
- Υπάρχει Μελέτη και Διαχειριστικό Σχέδιο και ποια αρμόδια Υπηρεσία επόπτευε στις 3.30 το απόγευμα στις 4/10 αυτές τις εργασίες;
Επειδή έχουμε πια συνηθίσει στις παράνομες εργασίες στο ποτάμι και στην έλλειψη σεβασμού και λογικής στη διαχείριση του ποτάμιου και παραποτάμιου οικοσυστήματος, είμαστε υποχρεωμένοι να καταγγείλουμε το γεγονός ως μια ακόμα αυθαιρεσία.
Οι αμμοληψίες είναι πλήγμα στη διαχείριση των υδάτων του Σπερχειού και στη δημόσια περιουσία μας. Έχουμε πολλές φορές τονίσει πως οι ανεξέλεγκτες, χωρίς μελέτη και χωρίς διαχειριστικό σχέδιο αμμοληψίες απ' τα ποτάμια, καταστρέφουν το οικοσύστημα, νεκρώνουν τη ζωή στο ποτάμι και απωθούν τον φυσιολάτρη από τις δημόσιες παραποτάμιες διαδρομές και εκτάσεις.
Για την εξεύρεση και την εξασφάλιση πρώτων υλών για έργα μεγάλης ή μικρότερης κλίμακας, υπάρχει η λύση, σε ένα βαθμό, της ανακύκλωσης αποβλήτων εκσκαφών, κατεδαφίσεων και οικοδομών, που μπορεί να θεωρηθεί ως μια βιώσιμη λύση
Επειδή πιστεύουμε ότι οι φυσικοί πόροι, το φυσικό περιβάλλον, αποτελούν κεφάλαιο για την ευημερία και την πρόοδο του τόπου μας, ιδιαίτερα στη περίοδο οικονομικής κρίσης που περνάμε, ζητάμε από κάθε αρμόδιο απάντηση:
- Τί εξυπηρετεί η ισοπέδωση της κοίτης του ποταμού;
- Υπάρχει Μελέτη και Διαχειριστικό Σχέδιο και ποια αρμόδια Υπηρεσία επόπτευε στις 3.30 το απόγευμα στις 4/10 αυτές τις εργασίες;
13 Οκτ 2012
Λαμία: Εξακολουθεί να είναι χαβούζα η Γερμανική Τάφρος...
Xάρη στην “προνοητικότητα” των Γερμανών κατακτητών έγινε το ουσιαστικότερο αντιπλημμυρικό έργο στην Kοιλάδα του Σπερχειού, η γνωστή “Γερμανική Τάφρος”, που ακόμη και σήμερα σώζει καταστάσεις. Αποχετεύει τα νερά των κατακλύσεων, που προκαλούν οι υπερχειλίσεις του Σπερχειού και τα πλημμυρικά νερά από τους βορινούς λόφους και κυρίως από τη λεκάνη του χειμάρρου Ξηριά, ο οποίος κι αυτός εκβάλει στη Γερμανική Τάφρο. Μέχρι το 1994 μάζευε ένα μεγάλο μέρος των αστικών λυμάτων της Λαμίας και των οικισμών της περιοχής. Με την έναρξη της λειτουργίας του Βιολογικού Καθαρισμού της πόλης και την κατασκευή του αποχετευτικού δικτύου, αυτό σταμάτησε. Όχι όμως ολοσχερώς…
Μια απλή επίσκεψη στην περιοχή είναι αρκετή να διαπιστώσει κανείς ότι ακόμα και σήμερα αστικά λύματα της πόλης και λύματα των γύρω επιχειρήσεων παροχετεύονται στη Γερμανική Τάφρο. Το διαπιστώνουμε όταν, στο ύψος που τέμνει την Εθνική Οδό και στη γέφυρα της παρακαμπτηρίου, αναρωτιόμαστε τι είναι αυτό που μυρίζει. Δεν είναι βέβαια τα ιαματικά και τα Ψωρονέρια. Είναι τα βρωμονέρια της Λαμίας!
Στη γέφυρα της παρακαμπτηρίου το χρώμα του νερού είναι μαύρο* με τις γνωστές πράσινες και άσπρες φυσαλίδες.. Προηγείται πιο πάνω η συμβολή του Ξηριά, ο οποίος φέρνει τα ρυπασμένα νερά του* στην Τάφρο. Η δυσοσμία είναι ενδεικτική.
Ίσως να μη μιλούσαμε αν όλα αυτά δεν οδηγούνταν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, στον Μαλιακό. Σήμερα μπορεί να λιμνάζουν, σε ένα βαθμό, και μπορεί να φιλτράρονται στους πλούσιους καλαμιώνες λόγω του ευτροφισμού. Όμως, με την πρώτη βροχή όλα τα βρώμικα νερά καταλήγουν στη θάλασσα. Αυτή τη θάλασσα που έχουμε βάλει στοίχημα να την καθαρίσουμε! Πώς όμως;
Με τα αστικά και τα βιοτεχνικά λύματα; Με τα απόβλητα των κτηνοτροφικών μονάδων κατά μήκος της Γερμανικής Τάφρου; Με τα λύματα του Εσχα(Σκα)τορέματος της Λαμίας; Με τα σκουπίδια στην κοίτη και στις όχθες; Με την ανεξέλεγκτη χρήση φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων;
Κι άλλες φορές έχουμε κάνει τα ίδια ερωτήματα:
- Ελέγχεται η ποιότητα του μεταφερόμενου φορτίου της Γερμανικής Τάφρου από κάποια υπηρεσία;
- Υπάρχουν αγωγοί οικιακών λυμάτων που πέφτουν στον Ξηριά και στο Εσχατόρεμα;
- Υπάρχουν αγωγοί που αποθέτουν τα λύματα βιοτεχνικών και άλλων επιχειρήσεων στην νότια κοίτη του Ξηριά;
- Αδειάζουν τα βυτία εκκένωσης βόθρων στην Γερμανική Τάφρο;
- Ποιος ασχολήθηκε τελευταία φορά με τη Γερμανική Τάφρο και τις δυσοσμίες στο ύψος της Εθνικής Οδού;
- Μας ενδιαφέρει τελικά η σωτηρία του Μαλιακού; Αυτή είναι η τύχη της θάλασσας;
Κάνουμε λάθος αν - ως πολίτες, ως αυτοδιοίκηση - αυτά δεν τα βλέπουμε κάτω από το πρίσμα της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας, αλλά τα προσπερνάμε ως θέματα πολυτέλειας. Η οικονομία της περιοχής, και η ανασυγκρότησή της, είναι στενά δεμένη με το μέλλον του Μαλιακού, με την αλιεία, με τον ήπιο παράλιο τουρισμό και την αναψυχή. Θα κλείσουμε τα μάτια;
* Δείτε συνημμένα πρόσφατες φωτογραφίες
Στέφανος Σταμέλλος
Μέλος των Οικολόγων Πράσινων
Μια απλή επίσκεψη στην περιοχή είναι αρκετή να διαπιστώσει κανείς ότι ακόμα και σήμερα αστικά λύματα της πόλης και λύματα των γύρω επιχειρήσεων παροχετεύονται στη Γερμανική Τάφρο. Το διαπιστώνουμε όταν, στο ύψος που τέμνει την Εθνική Οδό και στη γέφυρα της παρακαμπτηρίου, αναρωτιόμαστε τι είναι αυτό που μυρίζει. Δεν είναι βέβαια τα ιαματικά και τα Ψωρονέρια. Είναι τα βρωμονέρια της Λαμίας!
Στη γέφυρα της παρακαμπτηρίου το χρώμα του νερού είναι μαύρο* με τις γνωστές πράσινες και άσπρες φυσαλίδες.. Προηγείται πιο πάνω η συμβολή του Ξηριά, ο οποίος φέρνει τα ρυπασμένα νερά του* στην Τάφρο. Η δυσοσμία είναι ενδεικτική.
Ίσως να μη μιλούσαμε αν όλα αυτά δεν οδηγούνταν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, στον Μαλιακό. Σήμερα μπορεί να λιμνάζουν, σε ένα βαθμό, και μπορεί να φιλτράρονται στους πλούσιους καλαμιώνες λόγω του ευτροφισμού. Όμως, με την πρώτη βροχή όλα τα βρώμικα νερά καταλήγουν στη θάλασσα. Αυτή τη θάλασσα που έχουμε βάλει στοίχημα να την καθαρίσουμε! Πώς όμως;
Με τα αστικά και τα βιοτεχνικά λύματα; Με τα απόβλητα των κτηνοτροφικών μονάδων κατά μήκος της Γερμανικής Τάφρου; Με τα λύματα του Εσχα(Σκα)τορέματος της Λαμίας; Με τα σκουπίδια στην κοίτη και στις όχθες; Με την ανεξέλεγκτη χρήση φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων;
Κι άλλες φορές έχουμε κάνει τα ίδια ερωτήματα:
- Ελέγχεται η ποιότητα του μεταφερόμενου φορτίου της Γερμανικής Τάφρου από κάποια υπηρεσία;
- Υπάρχουν αγωγοί οικιακών λυμάτων που πέφτουν στον Ξηριά και στο Εσχατόρεμα;
- Υπάρχουν αγωγοί που αποθέτουν τα λύματα βιοτεχνικών και άλλων επιχειρήσεων στην νότια κοίτη του Ξηριά;
- Αδειάζουν τα βυτία εκκένωσης βόθρων στην Γερμανική Τάφρο;
- Ποιος ασχολήθηκε τελευταία φορά με τη Γερμανική Τάφρο και τις δυσοσμίες στο ύψος της Εθνικής Οδού;
- Μας ενδιαφέρει τελικά η σωτηρία του Μαλιακού; Αυτή είναι η τύχη της θάλασσας;
Κάνουμε λάθος αν - ως πολίτες, ως αυτοδιοίκηση - αυτά δεν τα βλέπουμε κάτω από το πρίσμα της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας, αλλά τα προσπερνάμε ως θέματα πολυτέλειας. Η οικονομία της περιοχής, και η ανασυγκρότησή της, είναι στενά δεμένη με το μέλλον του Μαλιακού, με την αλιεία, με τον ήπιο παράλιο τουρισμό και την αναψυχή. Θα κλείσουμε τα μάτια;
* Δείτε συνημμένα πρόσφατες φωτογραφίες
Στέφανος Σταμέλλος
Μέλος των Οικολόγων Πράσινων
11 Αυγ 2012
Σπερχειός: Το πρόσωπο του ποταμού υπό το φως του φεγγαριού...
Περιβαλλοντική Ημερίδα με θέμα:
Σπερχειός: Το πρόσωπο του ποταμού υπό το φως του φεγγαριού...
Περιγραφή
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Λιανοκλαδίου διοργανώνει:
Το Σάββατο 25 Αυγούστου και ώρα:19.00
στο Σπερχειό ποταμό, στο Λιανοκλάδι
(κάθετος δρόμος από το Γήπεδο Λιανοκλαδίου).
Περιβαλλοντική Ημερίδα με θέμα:
Σπερχειός: Το πρόσωπο του ποταμού υπό το φως του φεγγαριού...
Εισηγητές:
Παπαγεωργίου Μαρίνα
Υπεύθυνος Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Στυλίδας-Υπάτης
Συλεούνης Στέλιος
Εκπαιδευτικός
Σπερχειός: του ποταμού το πρόσωπο!
Σταμέλος Στέφανος
Σπερχειός: Ρύπανση και Απειλές
Γιαννακοπούλου Κατερίνα
Λογοτέχνης & Δημοσιογράφος
Στη συνέχεια της εκδήλωσης ακολουθεί μουσική βραδιά με πολλές εκπλήξεις!
Είσοδος Ελεύθερη..
Σπερχειός: Το πρόσωπο του ποταμού υπό το φως του φεγγαριού...
Περιγραφή
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Λιανοκλαδίου διοργανώνει:
Το Σάββατο 25 Αυγούστου και ώρα:19.00
στο Σπερχειό ποταμό, στο Λιανοκλάδι
(κάθετος δρόμος από το Γήπεδο Λιανοκλαδίου).
Περιβαλλοντική Ημερίδα με θέμα:
Σπερχειός: Το πρόσωπο του ποταμού υπό το φως του φεγγαριού...
Εισηγητές:
Παπαγεωργίου Μαρίνα
Υπεύθυνος Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Στυλίδας-Υπάτης
Συλεούνης Στέλιος
Εκπαιδευτικός
Σπερχειός: του ποταμού το πρόσωπο!
Σταμέλος Στέφανος
Σπερχειός: Ρύπανση και Απειλές
Γιαννακοπούλου Κατερίνα
Λογοτέχνης & Δημοσιογράφος
Στη συνέχεια της εκδήλωσης ακολουθεί μουσική βραδιά με πολλές εκπλήξεις!
Είσοδος Ελεύθερη..
16 Μαρ 2012
Η ΚΠ ΜΑΛΙΑΚΟΣ SOS για τον βιολογικό Ανατολικής Φθιώτιδας

για τον Βιολογικό της Ανατολικής Φθιώτιδας
Με ικανοποίηση πληροφορηθήκαμε ότι ο Δήμος Στυλίδας εξασφάλισε το ποσό των 11,5 εκατομμυρίων ευρώ για την κατασκευή των μονάδων συλλογής, επεξεργασίας, μεταφοράς και διαχείρισης των αποβλήτων στην ευρύτερη παραλιακή ζώνη από τον Καραβόμυλο μέχρι τις Ράχες και τη Γλύφα.
Οφείλουμε να τονίσουμε ότι τρία χρόνια μετά το τραγικό θάνατο των ψαριών στο Μαλιακό, τα έργα προχωράνε μεν, αλλά με σχετικά αργούς ρυθμούς. Φάνηκαν οι αδυναμίες της Αυτοδιοίκησης και η έλλειψη ώριμων μελετών για την διαχείριση τόσο των αστικών αποβλήτων, όσο και των αποβλήτων των ελαιοτριβείων, που ακόμα και σήμερα, κατά το μεγαλύτερο μέρος τους, οδηγούνται στο Μαλιακό
Παρά ταύτα χαιρετίσαμε την αποπεράτωση της επέκτασης του Βιολογικού Καθαρισμού της Λαμίας, καθώς και την ένταξη του Δήμου Στυλίδας στο ΕΣΠΑ για την ολοκλήρωση του αποχετευτικού συστήματος της πόλης της Στυλίδας και της Αγίας Μαρίνας και την προσαγωγή των λυμάτων τους στον Βιολογικό Λαμίας. Τώρα βλέπουμε ο Δήμος Στυλίδας είναι ένας από τους 11 δήμους σε όλη την Ελλάδα, που κατάφερε να εξασφαλίσει τα κονδύλια για τη διαχείριση των λυμάτων και της υπόλοιπης Ανατολικής Φθιώτιδας, εκτός ελαχίστων οικισμών.
Μένει να δούμε τα έργα διαχείρισης των λυμάτων της Σπερχειάδας και της Μακρακώμης, των παραποτάμιων οικισμών του Σπερχειού, αλλά και των οικισμών του άλλου τμήματος του Μαλιακού, των περιοχών του Δήμου Μώλου – Αγίου Κωνσταντίνου.
Η Κίνηση Πολιτών Μαλιακός SOS παρακολουθεί από κοντά τα θέματα που αφορούν στη βελτίωση της κατάστασης της θάλασσας. Είμαστε παρόντες σε όλες τις προσπάθειες, όπως ήμασταν παρόντες ως τώρα με τις επισημάνσεις και τις προτάσεις μας για την αντιμετώπιση των χρόνιων περιβαλλοντικών προβλημάτων του Μαλιακού.
Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ
6 Μαρ 2012
ΗΜΕΡΙΔΑ: "Ο φυσικός πλούτος της Οίτης και η διαχείρισή του"
Ο Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Οίτης θα
πραγματοποιήσει,
το Σάββατο 10 Μαρτίου 2012 και ώρα 10 π.μ. στο Αμφιθέατρο της
Βιβλιοθήκης του Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος (Τ.Ε.Ι.)
Λαμίας, ημερίδα με θέμα «Ο φυσικός πλούτος της Οίτης και η
διαχείρισή του».
Σας επισυνάπτουμε για ενημέρωσή σας την πρόσκληση και το πρόγραμμα
της ημερίδας.
ΦΟΡΕΑΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ
ΕΘΝΙΚΟΥ ΔΡΥΜΟΥ ΟΙΤΗΣ
Ταχ. Δ/νση: Λουτρά Υπάτης
Ταχ. Κωδ.: 35016
Τηλ./Fax: 22310 59007
e-mail: oiti@otenet.gr
web: http://oiti.gr
Πληροφορίες: Ανθούλα Καστανιώτη
Περιβαλλοντολόγος
Υπεύθυνη Ενημέρωσης - Ευαισθητοποίησης Κοινού
το Σάββατο 10 Μαρτίου 2012 και ώρα 10 π.μ. στο Αμφιθέατρο της
Βιβλιοθήκης του Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος (Τ.Ε.Ι.)
Λαμίας, ημερίδα με θέμα «Ο φυσικός πλούτος της Οίτης και η
διαχείρισή του».
Σας επισυνάπτουμε για ενημέρωσή σας την πρόσκληση και το πρόγραμμα
της ημερίδας.
ΦΟΡΕΑΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ
ΕΘΝΙΚΟΥ ΔΡΥΜΟΥ ΟΙΤΗΣ
Ταχ. Δ/νση: Λουτρά Υπάτης
Ταχ. Κωδ.: 35016
Τηλ./Fax: 22310 59007
e-mail: oiti@otenet.gr
web: http://oiti.gr
Πληροφορίες: Ανθούλα Καστανιώτη
Περιβαλλοντολόγος
Υπεύθυνη Ενημέρωσης - Ευαισθητοποίησης Κοινού
9 Φεβ 2012
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ: Πλημμύρες Σπερχειού: Ανάγκη για συνολική εκτίμηση

Έχουν γίνει πια κανόνας οι διαμαρτυρίες εκ των υστέρων, οι επιστολές και οι καταγγελίες προς κάθε κατεύθυνση. Ποτέ δεν είδαμε όμως να κάνει κάποιος υπεύθυνος παράγοντας αυτοκριτική με μια συνολική εκτίμηση της κατάστασης. Φοβούνται τις ευθύνες ; Φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από αυτούς;
Το πρόβλημα των πλημμυρών του Σπερχειού δεν είναι σημερινό. Όταν είχαμε παλιότερα τη φυσική πλημμύρα, αραιά και πού, ήταν ευλογία για τους αγρότες. Αυξάνονταν η γονιμότητα του εδάφους. Όμως οι ανθρώπινες επεμβάσεις είναι τόσες και τέτοιες τα τελευταία χρόνια, που δεν μιλάμε πια για φυσικές πλημμύρες, όπως τις ξέραμε. Το οικολογικό κίνημα και οι Οικολόγοι Πράσινοι πολλά χρόνια τώρα μίλησαν για τις συνέπειες της κακοδιαχείρισης του Σπερχειού και του κάμπου. Μίλησαν για τις παράνομες αμμοληψίες, τις χωματερές κατά μήκος του ποταμού, τις εκχερσώσεις του παραποτάμιου δάσους, την ευθυγράμμιση της κοίτης. Μίλησαν για τις αιτίες της πλημμυρογένεσης και την ανάγκη για έργα ορεινής υδρονομίας, που είναι αναγκαία για τη μείωση του όγκου της στερεοπαροχής
Πέρα από τις καθυστερήσεις, την αποσπασματική εκτέλεση των έργων των οδικών αξόνων Ε65 και ΟΣΕ και τη μη εξασφάλιση των οικονομικών πόρων, υπάρχουν και παράγοντες οικολογικοί και περιβαλλοντικοί, που αφορούν στη σκοπιμότητα της χάραξης και της κατασκευής των οδικών αξόνων και της σιδηροδρομικής γραμμής μέσα στην κοιλάδα του Σπερχειού, σε γη υψηλής παραγωγικότητας και κατά μήκος της ροής του ποταμού και σε προστατευόμενη περιοχή του Δικτύου NATURA 2000. Παράγοντες που αφορούν στον τρόπο διαχείρισης των οικοσυστημάτων και ανατρέπουν εντελώς τη φυσιολογία της περιοχής. Υπάρχει απόλυτη ανάγκη να δούμε τα πράγματα και κάτω από μια άλλη οπτική γωνία. Δεν είναι όλα τσιμέντο, άσφαλτος και έργα. Δεν είναι μόνο η υδραυλική επιστήμη, που δεν εφαρμόζεται σωστά. Είναι και οι επιστήμες της βιολογίας, της δασοπονίας, της οικολογίας των συστημάτων.
Ειδικά για τα έργα αυτά, οι Οικολόγοι Πράσινοι αναφερθήκαμε, με παρεμβάσεις και ανακοινώσεις μας*, στην ανάγκη να γίνει η χάραξη του Ε-65 έξω από τον κάμπο του Σπερχειού• να πάει βόρεια της Λαμίας από το ύψος της Αγίας Παρασκευής και να οδηγηθεί με σήραγγες και κοιλαδογέφυρες πάνω από τη Στύρφακα, εκεί που οδηγείται και σήμερα. Μιλήσαμε για την ζημιά στη γη υψηλής παραγωγικότητας και στην περιοχή NATURA. Ζητήσαμε την ακύρωση της μελέτης χάραξης του αυτοκινητόδρομου ΒΟΛΟΥ – ΑΝΤΙΡΡΙΟΥ, που προβλέπεται επίσης να διασχίσει διαγώνια την κοιλάδα κι από το ύψος της Ροδίτσας και το Κόμμα, να οδηγηθεί στη γέφυρα του Ασωπού, με μεγαλύτερες συνέπειες για την περιοχή. «Φωνή βοώντος εν τη ερήμω»
Για τα δύο αυτά ζητήματα έχουμε προσφύγει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή με ερώτηση του ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων, του κ Τρεμόπουλου. Η διαδικασία δεν έχει τελειώσει και η αλληλογραφία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με τις αρμόδιες εθνικές υπηρεσίες θεωρείται μη ανακοινώσιμη.
Για μας τα προβλήματα τώρα αρχίζουν. Ακόμα κι αν τελειώσουν αυτά τα έργα, θα είναι τέτοιες οι ανατροπές που θα επηρεάσουν σημαντικά τη συμπεριφορά της περιοχής και του οικοσυστήματος Σπερχειού – Μαλιακού. Δεν είναι τα δύο πολυκαταστήματα «ΣΕΙΡΙΟΣ», που θα μας σώσουν και που θα βγάλουν την αγορά έξω από τη Λαμία. Ένα από τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, που είναι ο κάμπος του Σπερχειού, απειλείται άμεσα. Ήδη οι συνέπειες στον Μαλιακό θεωρούνται μη αναστρέψιμες. Στη σημερινή συγκυρία με τις άμεσες απειλές της κρίσης, αυτό που πρέπει κυρίως να έχουμε στο μυαλό μας είναι οι παραγωγικές δυνατότητες της περιοχής, κυρίως ο πρωτογενής τομέας, και η βιωσιμότητα.
------------------------------------------
Πληροφορίες: Στέφανος Σταμέλλος 6977261256
*Δείτε τις παλαιότερες ανακοινώσεις μας:
http://oikologoi-prasinoi-fthiotidas.blogspot.com/2009/10/65.html
http://oikologoi-prasinoi-fthiotidas.blogspot.com/2009/10/65_26.html
http://oikologoi-prasinoi-fthiotidas.blogspot.com/2010/03/65.html
http://oikologoi-prasinoi-fthiotidas.blogspot.com/2011/07/blog-post_13.html
http://www.e-ecology.gr/DiscView.asp?mid=1881&forum_id=6&


17 Νοε 2011
Διπλωματική διατριβή για τον Σπερχειό
13 Νοε 2011
Μόνοι μας θα σωθούμε!
Πέρα από την ανάγκη σήμερα για αλλαγή του πολιτικού συστήματος και την έξοδο από τη φαυλοκρατία του δικομματισμού, το ίδιο σημαντικό θεωρείται -και είναι- η παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας, με στόχο την άμεση εξισορρόπηση του εμπορικού ισοζυγίου και την αυτάρκεια στα βασικά αγαθά με την κινητοποίηση και την ορθολογική αξιοποίηση των πόρων, κοινωνικών και φυσικών. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα που ορθώνεται μπροστά μας ως «επείγον ζήτημα».
Όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι δεν θα απαλλαγούμε εύκολα από τη «Λερναία Ύδρα» της πολύπλευρης κρίσης, της διεθνούς τοκογλυφίας και του δημόσιου χρέους, άρα και τη λεγόμενη ύφεση και την ανεργία, ανεξάρτητα αν θα πτωχεύσουμε ή δεν θα πτωχεύσουμε, ανεξάρτητα αν θα μείνουμε στο ευρώ ή θα πάμε στη δραχμή. Όμως, ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας είναι η παραγωγή και το ίδιο το μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης.
Άκουγα πριν αρκετό καιρό σε τοπικό ραδιόφωνο έναν εκπρόσωπο Κίνησης που υποστηρίζει μεγάλη τουριστική επένδυση στην περιοχή της Φθιώτιδας να τονίζει με δραματικό τρόπο το πρόβλημα της ανεργίας στην περιοχή και τα αδιέξοδα των νέων. Και κατέληγε στο εύκολο συμπέρασμα ότι η μόνη λύση σήμερα - και μονόδρομος - είναι οι ξένες επενδύσεις. Να έρθουν δηλαδή οι ξένοι να «επενδύσουν» τα χρήματά τους κι εμείς να κερδίσουμε θέσεις εργασίας. Η πλήρης εξάρτηση, το ξεπούλημα και η υποταγή παρουσιάζεται ως μονόδρομος για την ελληνική οικονομία και κοινωνία. Το «πέσε πίτα να σε φάω» και το «να έρθουν οι ξένοι να μας βγάλουν από τα αδιέξοδα», που μας οδήγησε το αποτυχημένο πολιτικό σύστημα, είναι στο μυαλό των περισσοτέρων.
Όποιος φυσικά διακατέχεται από την ιδεολογία της «ψωροκώσταινας», της μικρής Ελλαδίτσας, που «δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνη της», αυτά τα βλέπει ως αυτονόητα. Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται η θεοποίηση των «αγορών», οι χρηματιστηριακοί δείκτες, η καθημερινή πλύση εγκεφάλου από τα «παπαγαλάκια» των ΜΜΕ με τους φόβους που μας καλλιεργούν και που κοντεύουν να μας κάνουν όλους «έλληνες ασθενείς». Να μας κάνουν δηλαδή να πιστέψουμε ότι κάποιοι προσπαθούν να μας σώσουν, ντε και καλά, γιατί το έχουν βάλει «σκοπό της ζωής τους». Τόσο καλοί είναι! Το ερώτημα είναι: Εμείς «έχουμε σκοπό στη ζωή μας»; ή θα τους αφήσουμε να «μας πάρουν το σπίτι και να μας δώσουν την καρέκλα να κάτσουμε»; Γιατί αυτό μας κάνουν• και οι πολιτικοί μας, οι ηγέτες μας, ως τώρα, αλλά και σήμερα ακόμα, τους λένε «ευχαριστώ»! Και το κακό είναι ότι η αποδοχή της οικονομικά υπόδουλης Ελλάδας, της χώρας – προτεκτοράτο, δεν αφήνει πολλά περιθώρια για οράματα και έμπνευση.
Η ευθύνες των τοπικών κοινωνιών και της Αυτοδιοίκησης
Το σοβαρό κατά την άποψή μας θέμα, που αφορά όλους μας, αλλά κυρίως αυτούς που αποφασίζουν σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, είναι: τί εναλλακτικές προοπτικές ευημερίας έχουν να προτείνουν οι τοπικές κοινωνίες. Πόσο καθημερινά και οργανωμένα «βασανίζονται» για το «δέον γενέσθαι» στην παραγωγή η Περιφέρεια, ο Δήμος, το Επιμελητήριο, ο Συνεταιρισμός, το Εργατικό Κέντρο, ο τοπικός Σύλλογος.
Έχει δημιουργηθεί, είναι γεγονός, μια νοοτροπία - ιστορικά θα λέγαμε - στις τοπικές κοινωνίες, της παθητικής αντιμετώπισης και της αποδοχής ενός προστατευτικού κεντρικού μοντέλου άσκησης πολιτικής, που στην ουσία θέλει να ασκεί πλήρη έλεγχο στους πολίτες. Πρέπει δηλαδή να μας πει κάποιος «από πάνω», απέξω, από αλλού, βασικά από κει που εκπορεύεται το χρήμα, τι θα κάνουμε. Τι θα παράγουμε και πώς…
Στον αντίποδα αυτής της νοοτροπίας είναι η κινητοποίηση των τοπικών κοινωνιών να αποφασίσουν, να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους. Να δουν αυτοί το μέλλον τους, - κι όχι να τους το δείχνουν άλλοι - και να προσπαθήσουν να ζήσουν με τους δικούς τους πόρους. Διαφορετικά η αδράνεια και η απραξία τους θα αφήνει το κρίσιμο αυτό κενό, το οποίο έρχονται να καταλάβουν οι πάσης φύσης «έμποροι των εθνών» με τις πραμάτειες τους. Την πόρτα στους «εμπόρους των εθνών» θα την κλείσεις μόνο με δημιουργικές τοπικές και περιφερειακές βιώσιμες προτάσεις• και κυρίως πράξη.
Η πραγματικότητα βέβαια δείχνει ότι κυρίως η Αυτοδιοίκηση, οι Δήμοι και η Περιφέρεια, είναι «απόντες» και δεν έχουν συνειδητοποιήσει τις ιστορικές τους ευθύνες. Δεν συζήτησαν και δεν συζητούν ένα σχέδιο για την οικονομία και την κοινωνία, ένα σχέδιο που να μπορεί να ενισχύσει την άμυνα της Περιφέρειας και του Δήμου απέναντι στην δεινή θέση που έχουμε περιέλθει όλοι, και κυρίως τα χαμηλότερα στρώματα, οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι μικρομεσαίοι.
Οι «κεντρικές» προτάσεις, τα διάφορα προγράμματα, κυρίως ευρωπαϊκά, έρχονται από το παρελθόν. Είναι στη λογική της απορρόφησης χρημάτων, της υποαπασχόλησης για την πλασματική μείωση των ποσοστών ανεργίας, της προνοιακής ίσως αντιμετώπισης των πραγμάτων. Όμως χρειαζόμαστε προγράμματα κυρίως στη δημιουργία υποδομών, κινήτρων και προϋποθέσεων για αύξηση της τοπικής παραγωγής είτε στον αγροτικό τομέα, είτε στη βιοτεχνία και τη βιομηχανία, είτε στον τουρισμό και τις υπηρεσίες, για τη βελτίωση της κατάστασης της πραγματικής οικονομίας και δημιουργία θέσεων εργασίας. Χρειαζόμαστε τοπικά και περιφερειακά σχέδια δράσης βιωσιμότητας και ευημερίας με στόχο την αυτάρκεια και με τον συντονισμό της Αυτοδιοίκησης, εκτιμώντας ως κύριο πρόβλημα το γεγονός ότι «εισάγουμε» πολύ περισσότερα από αυτά που «εξάγουμε», καταναλώνουμε πολύ περισσότερα από αυτά που παράγουμε.
Πρώτιστο μέλημά μας, δείκτες και στόχοι παντού, ξεκινώντας από το πού βρισκόμαστε σήμερα: Πρώτον από την άποψη της παραγωγής, στον πρωτογενή τομέα (γεωργία, αλιεία, κτηνοτροφία, δασοπονία, μεταλλεία), στον δευτερογενή τομέα (χειροτεχνία, βιοτεχνία, βιομηχανία), στον τριτογενή τομέα (τουρισμό, εμπόριο, υγεία, εκπαίδευση, μεταφορές, επικοινωνίες, ελεύθερα επαγγέλματα) και στις ανανεώσιμες και της ήπιας μορφής πηγές ενέργειας. Και δεύτερον από την άποψη της κατανάλωσης, ως προς τα εισαγόμενα προϊόντα, τα ελληνικά προϊόντα, τα προϊόντα της Περιφέρειας και τα τοπικά προϊόντα της Περιφερειακής Ενότητας Φθιώτιδας.
Στόχος, η αύξηση της τοπικής παραγωγής σε κάθε τομέα, η μείωση των εισαγωγών και η κατανάλωση τοπικών προϊόντων. Η βελτίωση του τοπικού «εμπορικού ισοζυγίου», η μείωση της ανεργίας κάτω από τον εθνικό μέσο όρο, η βελτίωση της ενεργειακής κατάστασης.
«Θα σας πω κάτι από τη δική μου πείρα. Η οικογένειά μου ανήκε στην εργατική τάξη και υπήρχαν πολλοί άνεργοι. Αντικειμενικά τότε η κατάσταση ήταν πολύ χειρότερη απ’ ό,τι είναι τώρα. Υποκειμενικά, όμως, τότε ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα ως προς την προοπτική. Τώρα επικρατεί κυρίως μια τεράστια απελπισία σε σχέση με το μέλλον, ενώ τότε κυριαρχούσε η ελπίδα ότι “δεν έχουμε τίποτε, αλλά μπορούμε να κάνουμε πράγματα για ένα καλύτερο αύριο”. Μαζευόμασταν και κουβεντιάζαμε για το πώς θα βελτιώσουμε την κατάσταση για την οικογένειά μας. Αυτό ακριβώς πρέπει να κάνει κάθε μικρή κοινωνική ομάδα τώρα και στην Ελλάδα»
Νόαμ Τσόμσκι, ΒΗΜagazino, 16/10/2011
Λαμία, Νοε 2011
Στέφανος Σταμέλλος
Μέλος των Οικολόγων Πράσινων
Όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι δεν θα απαλλαγούμε εύκολα από τη «Λερναία Ύδρα» της πολύπλευρης κρίσης, της διεθνούς τοκογλυφίας και του δημόσιου χρέους, άρα και τη λεγόμενη ύφεση και την ανεργία, ανεξάρτητα αν θα πτωχεύσουμε ή δεν θα πτωχεύσουμε, ανεξάρτητα αν θα μείνουμε στο ευρώ ή θα πάμε στη δραχμή. Όμως, ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας είναι η παραγωγή και το ίδιο το μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης.
Άκουγα πριν αρκετό καιρό σε τοπικό ραδιόφωνο έναν εκπρόσωπο Κίνησης που υποστηρίζει μεγάλη τουριστική επένδυση στην περιοχή της Φθιώτιδας να τονίζει με δραματικό τρόπο το πρόβλημα της ανεργίας στην περιοχή και τα αδιέξοδα των νέων. Και κατέληγε στο εύκολο συμπέρασμα ότι η μόνη λύση σήμερα - και μονόδρομος - είναι οι ξένες επενδύσεις. Να έρθουν δηλαδή οι ξένοι να «επενδύσουν» τα χρήματά τους κι εμείς να κερδίσουμε θέσεις εργασίας. Η πλήρης εξάρτηση, το ξεπούλημα και η υποταγή παρουσιάζεται ως μονόδρομος για την ελληνική οικονομία και κοινωνία. Το «πέσε πίτα να σε φάω» και το «να έρθουν οι ξένοι να μας βγάλουν από τα αδιέξοδα», που μας οδήγησε το αποτυχημένο πολιτικό σύστημα, είναι στο μυαλό των περισσοτέρων.
Όποιος φυσικά διακατέχεται από την ιδεολογία της «ψωροκώσταινας», της μικρής Ελλαδίτσας, που «δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνη της», αυτά τα βλέπει ως αυτονόητα. Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται η θεοποίηση των «αγορών», οι χρηματιστηριακοί δείκτες, η καθημερινή πλύση εγκεφάλου από τα «παπαγαλάκια» των ΜΜΕ με τους φόβους που μας καλλιεργούν και που κοντεύουν να μας κάνουν όλους «έλληνες ασθενείς». Να μας κάνουν δηλαδή να πιστέψουμε ότι κάποιοι προσπαθούν να μας σώσουν, ντε και καλά, γιατί το έχουν βάλει «σκοπό της ζωής τους». Τόσο καλοί είναι! Το ερώτημα είναι: Εμείς «έχουμε σκοπό στη ζωή μας»; ή θα τους αφήσουμε να «μας πάρουν το σπίτι και να μας δώσουν την καρέκλα να κάτσουμε»; Γιατί αυτό μας κάνουν• και οι πολιτικοί μας, οι ηγέτες μας, ως τώρα, αλλά και σήμερα ακόμα, τους λένε «ευχαριστώ»! Και το κακό είναι ότι η αποδοχή της οικονομικά υπόδουλης Ελλάδας, της χώρας – προτεκτοράτο, δεν αφήνει πολλά περιθώρια για οράματα και έμπνευση.
Η ευθύνες των τοπικών κοινωνιών και της Αυτοδιοίκησης
Το σοβαρό κατά την άποψή μας θέμα, που αφορά όλους μας, αλλά κυρίως αυτούς που αποφασίζουν σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, είναι: τί εναλλακτικές προοπτικές ευημερίας έχουν να προτείνουν οι τοπικές κοινωνίες. Πόσο καθημερινά και οργανωμένα «βασανίζονται» για το «δέον γενέσθαι» στην παραγωγή η Περιφέρεια, ο Δήμος, το Επιμελητήριο, ο Συνεταιρισμός, το Εργατικό Κέντρο, ο τοπικός Σύλλογος.
Έχει δημιουργηθεί, είναι γεγονός, μια νοοτροπία - ιστορικά θα λέγαμε - στις τοπικές κοινωνίες, της παθητικής αντιμετώπισης και της αποδοχής ενός προστατευτικού κεντρικού μοντέλου άσκησης πολιτικής, που στην ουσία θέλει να ασκεί πλήρη έλεγχο στους πολίτες. Πρέπει δηλαδή να μας πει κάποιος «από πάνω», απέξω, από αλλού, βασικά από κει που εκπορεύεται το χρήμα, τι θα κάνουμε. Τι θα παράγουμε και πώς…
Στον αντίποδα αυτής της νοοτροπίας είναι η κινητοποίηση των τοπικών κοινωνιών να αποφασίσουν, να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους. Να δουν αυτοί το μέλλον τους, - κι όχι να τους το δείχνουν άλλοι - και να προσπαθήσουν να ζήσουν με τους δικούς τους πόρους. Διαφορετικά η αδράνεια και η απραξία τους θα αφήνει το κρίσιμο αυτό κενό, το οποίο έρχονται να καταλάβουν οι πάσης φύσης «έμποροι των εθνών» με τις πραμάτειες τους. Την πόρτα στους «εμπόρους των εθνών» θα την κλείσεις μόνο με δημιουργικές τοπικές και περιφερειακές βιώσιμες προτάσεις• και κυρίως πράξη.
Η πραγματικότητα βέβαια δείχνει ότι κυρίως η Αυτοδιοίκηση, οι Δήμοι και η Περιφέρεια, είναι «απόντες» και δεν έχουν συνειδητοποιήσει τις ιστορικές τους ευθύνες. Δεν συζήτησαν και δεν συζητούν ένα σχέδιο για την οικονομία και την κοινωνία, ένα σχέδιο που να μπορεί να ενισχύσει την άμυνα της Περιφέρειας και του Δήμου απέναντι στην δεινή θέση που έχουμε περιέλθει όλοι, και κυρίως τα χαμηλότερα στρώματα, οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι μικρομεσαίοι.
Οι «κεντρικές» προτάσεις, τα διάφορα προγράμματα, κυρίως ευρωπαϊκά, έρχονται από το παρελθόν. Είναι στη λογική της απορρόφησης χρημάτων, της υποαπασχόλησης για την πλασματική μείωση των ποσοστών ανεργίας, της προνοιακής ίσως αντιμετώπισης των πραγμάτων. Όμως χρειαζόμαστε προγράμματα κυρίως στη δημιουργία υποδομών, κινήτρων και προϋποθέσεων για αύξηση της τοπικής παραγωγής είτε στον αγροτικό τομέα, είτε στη βιοτεχνία και τη βιομηχανία, είτε στον τουρισμό και τις υπηρεσίες, για τη βελτίωση της κατάστασης της πραγματικής οικονομίας και δημιουργία θέσεων εργασίας. Χρειαζόμαστε τοπικά και περιφερειακά σχέδια δράσης βιωσιμότητας και ευημερίας με στόχο την αυτάρκεια και με τον συντονισμό της Αυτοδιοίκησης, εκτιμώντας ως κύριο πρόβλημα το γεγονός ότι «εισάγουμε» πολύ περισσότερα από αυτά που «εξάγουμε», καταναλώνουμε πολύ περισσότερα από αυτά που παράγουμε.
Πρώτιστο μέλημά μας, δείκτες και στόχοι παντού, ξεκινώντας από το πού βρισκόμαστε σήμερα: Πρώτον από την άποψη της παραγωγής, στον πρωτογενή τομέα (γεωργία, αλιεία, κτηνοτροφία, δασοπονία, μεταλλεία), στον δευτερογενή τομέα (χειροτεχνία, βιοτεχνία, βιομηχανία), στον τριτογενή τομέα (τουρισμό, εμπόριο, υγεία, εκπαίδευση, μεταφορές, επικοινωνίες, ελεύθερα επαγγέλματα) και στις ανανεώσιμες και της ήπιας μορφής πηγές ενέργειας. Και δεύτερον από την άποψη της κατανάλωσης, ως προς τα εισαγόμενα προϊόντα, τα ελληνικά προϊόντα, τα προϊόντα της Περιφέρειας και τα τοπικά προϊόντα της Περιφερειακής Ενότητας Φθιώτιδας.
Στόχος, η αύξηση της τοπικής παραγωγής σε κάθε τομέα, η μείωση των εισαγωγών και η κατανάλωση τοπικών προϊόντων. Η βελτίωση του τοπικού «εμπορικού ισοζυγίου», η μείωση της ανεργίας κάτω από τον εθνικό μέσο όρο, η βελτίωση της ενεργειακής κατάστασης.
«Θα σας πω κάτι από τη δική μου πείρα. Η οικογένειά μου ανήκε στην εργατική τάξη και υπήρχαν πολλοί άνεργοι. Αντικειμενικά τότε η κατάσταση ήταν πολύ χειρότερη απ’ ό,τι είναι τώρα. Υποκειμενικά, όμως, τότε ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα ως προς την προοπτική. Τώρα επικρατεί κυρίως μια τεράστια απελπισία σε σχέση με το μέλλον, ενώ τότε κυριαρχούσε η ελπίδα ότι “δεν έχουμε τίποτε, αλλά μπορούμε να κάνουμε πράγματα για ένα καλύτερο αύριο”. Μαζευόμασταν και κουβεντιάζαμε για το πώς θα βελτιώσουμε την κατάσταση για την οικογένειά μας. Αυτό ακριβώς πρέπει να κάνει κάθε μικρή κοινωνική ομάδα τώρα και στην Ελλάδα»
Νόαμ Τσόμσκι, ΒΗΜagazino, 16/10/2011
Λαμία, Νοε 2011
Στέφανος Σταμέλλος
Μέλος των Οικολόγων Πράσινων
Μόνοι μας θα σωθούμε!
Πέρα από την ανάγκη σήμερα για αλλαγή του πολιτικού συστήματος και την έξοδο από τη φαυλοκρατία του δικομματισμού, το ίδιο σημαντικό θεωρείται -και είναι- η παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας, με στόχο την άμεση εξισορρόπηση του εμπορικού ισοζυγίου και την αυτάρκεια στα βασικά αγαθά με την κινητοποίηση και την ορθολογική αξιοποίηση των πόρων, κοινωνικών και φυσικών. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα που ορθώνεται μπροστά μας ως «επείγον ζήτημα».
Όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι δεν θα απαλλαγούμε εύκολα από τη «Λερναία Ύδρα» της πολύπλευρης κρίσης, της διεθνούς τοκογλυφίας και του δημόσιου χρέους, άρα και τη λεγόμενη ύφεση και την ανεργία, ανεξάρτητα αν θα πτωχεύσουμε ή δεν θα πτωχεύσουμε, ανεξάρτητα αν θα μείνουμε στο ευρώ ή θα πάμε στη δραχμή. Όμως, ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας είναι η παραγωγή και το ίδιο το μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης.
Άκουγα πριν αρκετό καιρό σε τοπικό ραδιόφωνο έναν εκπρόσωπο Κίνησης που υποστηρίζει μεγάλη τουριστική επένδυση στην περιοχή της Φθιώτιδας να τονίζει με δραματικό τρόπο το πρόβλημα της ανεργίας στην περιοχή και τα αδιέξοδα των νέων. Και κατέληγε στο εύκολο συμπέρασμα ότι η μόνη λύση σήμερα - και μονόδρομος - είναι οι ξένες επενδύσεις. Να έρθουν δηλαδή οι ξένοι να «επενδύσουν» τα χρήματά τους κι εμείς να κερδίσουμε θέσεις εργασίας. Η πλήρης εξάρτηση, το ξεπούλημα και η υποταγή παρουσιάζεται ως μονόδρομος για την ελληνική οικονομία και κοινωνία. Το «πέσε πίτα να σε φάω» και το «να έρθουν οι ξένοι να μας βγάλουν από τα αδιέξοδα», που μας οδήγησε το αποτυχημένο πολιτικό σύστημα, είναι στο μυαλό των περισσοτέρων.
Όποιος φυσικά διακατέχεται από την ιδεολογία της «ψωροκώσταινας», της μικρής Ελλαδίτσας, που «δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνη της», αυτά τα βλέπει ως αυτονόητα. Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται η θεοποίηση των «αγορών», οι χρηματιστηριακοί δείκτες, η καθημερινή πλύση εγκεφάλου από τα «παπαγαλάκια» των ΜΜΕ με τους φόβους που μας καλλιεργούν και που κοντεύουν να μας κάνουν όλους «έλληνες ασθενείς». Να μας κάνουν δηλαδή να πιστέψουμε ότι κάποιοι προσπαθούν να μας σώσουν, ντε και καλά, γιατί το έχουν βάλει «σκοπό της ζωής τους». Τόσο καλοί είναι! Το ερώτημα είναι: Εμείς «έχουμε σκοπό στη ζωή μας»; ή θα τους αφήσουμε να «μας πάρουν το σπίτι και να μας δώσουν την καρέκλα να κάτσουμε»; Γιατί αυτό μας κάνουν• και οι πολιτικοί μας, οι ηγέτες μας, ως τώρα, αλλά και σήμερα ακόμα, τους λένε «ευχαριστώ»! Και το κακό είναι ότι η αποδοχή της οικονομικά υπόδουλης Ελλάδας, της χώρας – προτεκτοράτο, δεν αφήνει πολλά περιθώρια για οράματα και έμπνευση.
Η ευθύνες των τοπικών κοινωνιών και της Αυτοδιοίκησης
Το σοβαρό κατά την άποψή μας θέμα, που αφορά όλους μας, αλλά κυρίως αυτούς που αποφασίζουν σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, είναι: τί εναλλακτικές προοπτικές ευημερίας έχουν να προτείνουν οι τοπικές κοινωνίες. Πόσο καθημερινά και οργανωμένα «βασανίζονται» για το «δέον γενέσθαι» στην παραγωγή η Περιφέρεια, ο Δήμος, το Επιμελητήριο, ο Συνεταιρισμός, το Εργατικό Κέντρο, ο τοπικός Σύλλογος.
Έχει δημιουργηθεί, είναι γεγονός, μια νοοτροπία - ιστορικά θα λέγαμε - στις τοπικές κοινωνίες, της παθητικής αντιμετώπισης και της αποδοχής ενός προστατευτικού κεντρικού μοντέλου άσκησης πολιτικής, που στην ουσία θέλει να ασκεί πλήρη έλεγχο στους πολίτες. Πρέπει δηλαδή να μας πει κάποιος «από πάνω», απέξω, από αλλού, βασικά από κει που εκπορεύεται το χρήμα, τι θα κάνουμε. Τι θα παράγουμε και πώς…
Στον αντίποδα αυτής της νοοτροπίας είναι η κινητοποίηση των τοπικών κοινωνιών να αποφασίσουν, να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους. Να δουν αυτοί το μέλλον τους, - κι όχι να τους το δείχνουν άλλοι - και να προσπαθήσουν να ζήσουν με τους δικούς τους πόρους. Διαφορετικά η αδράνεια και η απραξία τους θα αφήνει το κρίσιμο αυτό κενό, το οποίο έρχονται να καταλάβουν οι πάσης φύσης «έμποροι των εθνών» με τις πραμάτειες τους. Την πόρτα στους «εμπόρους των εθνών» θα την κλείσεις μόνο με δημιουργικές τοπικές και περιφερειακές βιώσιμες προτάσεις• και κυρίως πράξη.
Η πραγματικότητα βέβαια δείχνει ότι κυρίως η Αυτοδιοίκηση, οι Δήμοι και η Περιφέρεια, είναι «απόντες» και δεν έχουν συνειδητοποιήσει τις ιστορικές τους ευθύνες. Δεν συζήτησαν και δεν συζητούν ένα σχέδιο για την οικονομία και την κοινωνία, ένα σχέδιο που να μπορεί να ενισχύσει την άμυνα της Περιφέρειας και του Δήμου απέναντι στην δεινή θέση που έχουμε περιέλθει όλοι, και κυρίως τα χαμηλότερα στρώματα, οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι μικρομεσαίοι.
Οι «κεντρικές» προτάσεις, τα διάφορα προγράμματα, κυρίως ευρωπαϊκά, έρχονται από το παρελθόν. Είναι στη λογική της απορρόφησης χρημάτων, της υποαπασχόλησης για την πλασματική μείωση των ποσοστών ανεργίας, της προνοιακής ίσως αντιμετώπισης των πραγμάτων. Όμως χρειαζόμαστε προγράμματα κυρίως στη δημιουργία υποδομών, κινήτρων και προϋποθέσεων για αύξηση της τοπικής παραγωγής είτε στον αγροτικό τομέα, είτε στη βιοτεχνία και τη βιομηχανία, είτε στον τουρισμό και τις υπηρεσίες, για τη βελτίωση της κατάστασης της πραγματικής οικονομίας και δημιουργία θέσεων εργασίας. Χρειαζόμαστε τοπικά και περιφερειακά σχέδια δράσης βιωσιμότητας και ευημερίας με στόχο την αυτάρκεια και με τον συντονισμό της Αυτοδιοίκησης, εκτιμώντας ως κύριο πρόβλημα το γεγονός ότι «εισάγουμε» πολύ περισσότερα από αυτά που «εξάγουμε», καταναλώνουμε πολύ περισσότερα από αυτά που παράγουμε.
Πρώτιστο μέλημά μας, δείκτες και στόχοι παντού, ξεκινώντας από το πού βρισκόμαστε σήμερα: Πρώτον από την άποψη της παραγωγής, στον πρωτογενή τομέα (γεωργία, αλιεία, κτηνοτροφία, δασοπονία, μεταλλεία), στον δευτερογενή τομέα (χειροτεχνία, βιοτεχνία, βιομηχανία), στον τριτογενή τομέα (τουρισμό, εμπόριο, υγεία, εκπαίδευση, μεταφορές, επικοινωνίες, ελεύθερα επαγγέλματα) και στις ανανεώσιμες και της ήπιας μορφής πηγές ενέργειας. Και δεύτερον από την άποψη της κατανάλωσης, ως προς τα εισαγόμενα προϊόντα, τα ελληνικά προϊόντα, τα προϊόντα της Περιφέρειας και τα τοπικά προϊόντα της Περιφερειακής Ενότητας Φθιώτιδας.
Στόχος, η αύξηση της τοπικής παραγωγής σε κάθε τομέα, η μείωση των εισαγωγών και η κατανάλωση τοπικών προϊόντων. Η βελτίωση του τοπικού «εμπορικού ισοζυγίου», η μείωση της ανεργίας κάτω από τον εθνικό μέσο όρο, η βελτίωση της ενεργειακής κατάστασης.
«Θα σας πω κάτι από τη δική μου πείρα. Η οικογένειά μου ανήκε στην εργατική τάξη και υπήρχαν πολλοί άνεργοι. Αντικειμενικά τότε η κατάσταση ήταν πολύ χειρότερη απ’ ό,τι είναι τώρα. Υποκειμενικά, όμως, τότε ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα ως προς την προοπτική. Τώρα επικρατεί κυρίως μια τεράστια απελπισία σε σχέση με το μέλλον, ενώ τότε κυριαρχούσε η ελπίδα ότι “δεν έχουμε τίποτε, αλλά μπορούμε να κάνουμε πράγματα για ένα καλύτερο αύριο”. Μαζευόμασταν και κουβεντιάζαμε για το πώς θα βελτιώσουμε την κατάσταση για την οικογένειά μας. Αυτό ακριβώς πρέπει να κάνει κάθε μικρή κοινωνική ομάδα τώρα και στην Ελλάδα»
Νόαμ Τσόμσκι, ΒΗΜagazino, 16/10/2011
Λαμία, Νοε 2011
Στέφανος Σταμέλλος
Μέλος των Οικολόγων Πράσινων
Όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι δεν θα απαλλαγούμε εύκολα από τη «Λερναία Ύδρα» της πολύπλευρης κρίσης, της διεθνούς τοκογλυφίας και του δημόσιου χρέους, άρα και τη λεγόμενη ύφεση και την ανεργία, ανεξάρτητα αν θα πτωχεύσουμε ή δεν θα πτωχεύσουμε, ανεξάρτητα αν θα μείνουμε στο ευρώ ή θα πάμε στη δραχμή. Όμως, ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας είναι η παραγωγή και το ίδιο το μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης.
Άκουγα πριν αρκετό καιρό σε τοπικό ραδιόφωνο έναν εκπρόσωπο Κίνησης που υποστηρίζει μεγάλη τουριστική επένδυση στην περιοχή της Φθιώτιδας να τονίζει με δραματικό τρόπο το πρόβλημα της ανεργίας στην περιοχή και τα αδιέξοδα των νέων. Και κατέληγε στο εύκολο συμπέρασμα ότι η μόνη λύση σήμερα - και μονόδρομος - είναι οι ξένες επενδύσεις. Να έρθουν δηλαδή οι ξένοι να «επενδύσουν» τα χρήματά τους κι εμείς να κερδίσουμε θέσεις εργασίας. Η πλήρης εξάρτηση, το ξεπούλημα και η υποταγή παρουσιάζεται ως μονόδρομος για την ελληνική οικονομία και κοινωνία. Το «πέσε πίτα να σε φάω» και το «να έρθουν οι ξένοι να μας βγάλουν από τα αδιέξοδα», που μας οδήγησε το αποτυχημένο πολιτικό σύστημα, είναι στο μυαλό των περισσοτέρων.
Όποιος φυσικά διακατέχεται από την ιδεολογία της «ψωροκώσταινας», της μικρής Ελλαδίτσας, που «δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνη της», αυτά τα βλέπει ως αυτονόητα. Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται η θεοποίηση των «αγορών», οι χρηματιστηριακοί δείκτες, η καθημερινή πλύση εγκεφάλου από τα «παπαγαλάκια» των ΜΜΕ με τους φόβους που μας καλλιεργούν και που κοντεύουν να μας κάνουν όλους «έλληνες ασθενείς». Να μας κάνουν δηλαδή να πιστέψουμε ότι κάποιοι προσπαθούν να μας σώσουν, ντε και καλά, γιατί το έχουν βάλει «σκοπό της ζωής τους». Τόσο καλοί είναι! Το ερώτημα είναι: Εμείς «έχουμε σκοπό στη ζωή μας»; ή θα τους αφήσουμε να «μας πάρουν το σπίτι και να μας δώσουν την καρέκλα να κάτσουμε»; Γιατί αυτό μας κάνουν• και οι πολιτικοί μας, οι ηγέτες μας, ως τώρα, αλλά και σήμερα ακόμα, τους λένε «ευχαριστώ»! Και το κακό είναι ότι η αποδοχή της οικονομικά υπόδουλης Ελλάδας, της χώρας – προτεκτοράτο, δεν αφήνει πολλά περιθώρια για οράματα και έμπνευση.
Η ευθύνες των τοπικών κοινωνιών και της Αυτοδιοίκησης
Το σοβαρό κατά την άποψή μας θέμα, που αφορά όλους μας, αλλά κυρίως αυτούς που αποφασίζουν σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, είναι: τί εναλλακτικές προοπτικές ευημερίας έχουν να προτείνουν οι τοπικές κοινωνίες. Πόσο καθημερινά και οργανωμένα «βασανίζονται» για το «δέον γενέσθαι» στην παραγωγή η Περιφέρεια, ο Δήμος, το Επιμελητήριο, ο Συνεταιρισμός, το Εργατικό Κέντρο, ο τοπικός Σύλλογος.
Έχει δημιουργηθεί, είναι γεγονός, μια νοοτροπία - ιστορικά θα λέγαμε - στις τοπικές κοινωνίες, της παθητικής αντιμετώπισης και της αποδοχής ενός προστατευτικού κεντρικού μοντέλου άσκησης πολιτικής, που στην ουσία θέλει να ασκεί πλήρη έλεγχο στους πολίτες. Πρέπει δηλαδή να μας πει κάποιος «από πάνω», απέξω, από αλλού, βασικά από κει που εκπορεύεται το χρήμα, τι θα κάνουμε. Τι θα παράγουμε και πώς…
Στον αντίποδα αυτής της νοοτροπίας είναι η κινητοποίηση των τοπικών κοινωνιών να αποφασίσουν, να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους. Να δουν αυτοί το μέλλον τους, - κι όχι να τους το δείχνουν άλλοι - και να προσπαθήσουν να ζήσουν με τους δικούς τους πόρους. Διαφορετικά η αδράνεια και η απραξία τους θα αφήνει το κρίσιμο αυτό κενό, το οποίο έρχονται να καταλάβουν οι πάσης φύσης «έμποροι των εθνών» με τις πραμάτειες τους. Την πόρτα στους «εμπόρους των εθνών» θα την κλείσεις μόνο με δημιουργικές τοπικές και περιφερειακές βιώσιμες προτάσεις• και κυρίως πράξη.
Η πραγματικότητα βέβαια δείχνει ότι κυρίως η Αυτοδιοίκηση, οι Δήμοι και η Περιφέρεια, είναι «απόντες» και δεν έχουν συνειδητοποιήσει τις ιστορικές τους ευθύνες. Δεν συζήτησαν και δεν συζητούν ένα σχέδιο για την οικονομία και την κοινωνία, ένα σχέδιο που να μπορεί να ενισχύσει την άμυνα της Περιφέρειας και του Δήμου απέναντι στην δεινή θέση που έχουμε περιέλθει όλοι, και κυρίως τα χαμηλότερα στρώματα, οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι μικρομεσαίοι.
Οι «κεντρικές» προτάσεις, τα διάφορα προγράμματα, κυρίως ευρωπαϊκά, έρχονται από το παρελθόν. Είναι στη λογική της απορρόφησης χρημάτων, της υποαπασχόλησης για την πλασματική μείωση των ποσοστών ανεργίας, της προνοιακής ίσως αντιμετώπισης των πραγμάτων. Όμως χρειαζόμαστε προγράμματα κυρίως στη δημιουργία υποδομών, κινήτρων και προϋποθέσεων για αύξηση της τοπικής παραγωγής είτε στον αγροτικό τομέα, είτε στη βιοτεχνία και τη βιομηχανία, είτε στον τουρισμό και τις υπηρεσίες, για τη βελτίωση της κατάστασης της πραγματικής οικονομίας και δημιουργία θέσεων εργασίας. Χρειαζόμαστε τοπικά και περιφερειακά σχέδια δράσης βιωσιμότητας και ευημερίας με στόχο την αυτάρκεια και με τον συντονισμό της Αυτοδιοίκησης, εκτιμώντας ως κύριο πρόβλημα το γεγονός ότι «εισάγουμε» πολύ περισσότερα από αυτά που «εξάγουμε», καταναλώνουμε πολύ περισσότερα από αυτά που παράγουμε.
Πρώτιστο μέλημά μας, δείκτες και στόχοι παντού, ξεκινώντας από το πού βρισκόμαστε σήμερα: Πρώτον από την άποψη της παραγωγής, στον πρωτογενή τομέα (γεωργία, αλιεία, κτηνοτροφία, δασοπονία, μεταλλεία), στον δευτερογενή τομέα (χειροτεχνία, βιοτεχνία, βιομηχανία), στον τριτογενή τομέα (τουρισμό, εμπόριο, υγεία, εκπαίδευση, μεταφορές, επικοινωνίες, ελεύθερα επαγγέλματα) και στις ανανεώσιμες και της ήπιας μορφής πηγές ενέργειας. Και δεύτερον από την άποψη της κατανάλωσης, ως προς τα εισαγόμενα προϊόντα, τα ελληνικά προϊόντα, τα προϊόντα της Περιφέρειας και τα τοπικά προϊόντα της Περιφερειακής Ενότητας Φθιώτιδας.
Στόχος, η αύξηση της τοπικής παραγωγής σε κάθε τομέα, η μείωση των εισαγωγών και η κατανάλωση τοπικών προϊόντων. Η βελτίωση του τοπικού «εμπορικού ισοζυγίου», η μείωση της ανεργίας κάτω από τον εθνικό μέσο όρο, η βελτίωση της ενεργειακής κατάστασης.
«Θα σας πω κάτι από τη δική μου πείρα. Η οικογένειά μου ανήκε στην εργατική τάξη και υπήρχαν πολλοί άνεργοι. Αντικειμενικά τότε η κατάσταση ήταν πολύ χειρότερη απ’ ό,τι είναι τώρα. Υποκειμενικά, όμως, τότε ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα ως προς την προοπτική. Τώρα επικρατεί κυρίως μια τεράστια απελπισία σε σχέση με το μέλλον, ενώ τότε κυριαρχούσε η ελπίδα ότι “δεν έχουμε τίποτε, αλλά μπορούμε να κάνουμε πράγματα για ένα καλύτερο αύριο”. Μαζευόμασταν και κουβεντιάζαμε για το πώς θα βελτιώσουμε την κατάσταση για την οικογένειά μας. Αυτό ακριβώς πρέπει να κάνει κάθε μικρή κοινωνική ομάδα τώρα και στην Ελλάδα»
Νόαμ Τσόμσκι, ΒΗΜagazino, 16/10/2011
Λαμία, Νοε 2011
Στέφανος Σταμέλλος
Μέλος των Οικολόγων Πράσινων
13 Αυγ 2011
Η κοιλάδα και οι εκβολές του Σπερχειού - ειδικά προσταευόμενη περιοχή για τα πουλιά
GR103 Κοιλάδα και Εκβολές Σπερχειού - Μαλιακός Κόλπος
Συντεταγμένες: 38o 51' B 22o 32' A (Χάρτης)
Υψόμετρο: 0-1000 μέτρα
Εμβαδόν: 340,000 στρ.
Περιγραφή της Περιοχής
Η περιοχή περιλαμβάνει τις εκβολές του ποταμού Σπερχειού, εκτάσεις με αλμυρόβαλτους και καλαμώνες (Phragmites). Κατά μήκος του ποταμού βρίσκουμε μωσαϊκό παραποτάμιου δάσους, υγρών λειμώνων και έλους γλυκού νερού.
Ενδιαιτήματα: Τεχνητά τοπία (Καλλιεργήσιμη γη), Δάση και δασικές εκτάσεις (5%: Αλλουβιακά (υδρόφιλα) και υδροχαρή δάση και θαμνώνες), Θαλάσσιες περιοχές (30%: Θαλάσσιοι όρμοι και παράκτιοι σχηματισμοί), Θαμνώνες (10%: Σκληρόφυλλοι θάμνοι, γκαρίγκ και μακί), Υγρότοποι (50%: Λασπότοποι και αμμότοποι, Ποτάμια και ρέματα, Αλμυροί βάλτοι, Θίνες και αμμώδεις παραλίες, Παλιρροιακοί ποταμοί και εσώκλειτα παλιρροιακά ύδατα, Παρυδάτια βλάστηση)
Χρήση γης: αγροτικές χρήσεις, αλιεία/υδατοκαλλιέργειες, διαχείριση νερών (συμπεριλαμβάνει διαχείριση λεκάνης απορροής)
Υπόμνημα
Καθεστώς προστασίας
Εθνικό: Χαμηλό
Διεθνές: Μερικό
12.250 στρ. της Σημαντικής Περιοχής για τα Πουλιά (ΣΠΠ) αποτελούν Καταφύγιο Αγριας Ζωής (Εκβολές Σπερχειού).
39,660 στρ. της περιοχής καλύπτονται από τη Ζώνη Ειδικής Προστασίας YΓΡΟΤΟΠΟΣ ΕΚΒΟΛΩΝ (ΔΕΛΤΑ) ΣΠΕΡΧIΟΥ(GR2440005)
Ορνιθοπανίδα
Σημαντική περιοχή για είδη χαρακτηριστικά των παραποτάμιων δάσων, καλαμώνων και ανοικτών υδάτινων εκτάσεων. Είδη παγκοσμίου ενδιαφέροντος που δεν πληρούν κριτήρια ΣΠΠ: Phalacrocorax pygmeus (μετανάστευση, ξεχειμωνιάζει), Aquila clanga (ξεχειμωνιάζει), Falco naumanni (αναπαράγεται). Η περιοχή φιλοξενεί κάθε χειμώνα πάνω από 20.000 υδρόβια (συμπεριλαμβανομένων 4.250 Anas crecca, 1.310 Recurvirostra avosetta).
Είδος Εποχή Έτος Min Max Εκτίμηση Κριτήρια
Aythya nyroca Βαλτόπαπια μετανάστευση 0 - - άγνωστη A1, C1
Numenius tenuirostris Λεπτομύτα μη αναπαραγόμενος επισκέπτης 1963 1 - καλή A1, C1
Recurvirostra avosetta Αβοκέτα χειμώνας 1990 1310 1310 μέτρια A4i, B1i, B2, C6
Larus genei Λεπτοραμφόγλαρος χειμώνας 1994 Σύνηθες άγνωστη A4i, B1i, C2
Sterna albifrons Νανογλάρονο αναπαράγεται 1996 Σύνηθες άγνωστη C6
Υπόμνημα
Θέματα διατήρησης
Οι κύριες απειλές είναι η επέκταση της γεωργίας, οι αποξηράνσεις και οι κατασκευή υποδομών. Τμήμα του παραποτάμιου δάσους εντός της ΖΕΠ έχει αποψιλωθεί εξαιτίας προγράμματος ελέγχου των πλημμυρών που χρηματοδότησε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Η περιοχή αποτελεί υποψήφια Ειδική Περιοχή Διατήρησης.
Απειλές: αγροτική εντατικοποίηση (υψηλή), κατασκευή τάφρων/φραγμάτων (μέτρια), αποστραγγίσεις (υψηλή), επιχωματώσεις (μέτρια), συλλογή καυσόξυλων (χαμηλή), βόσκηση δασών (χαμηλή), ανάπτυξη σε υποδομές (υψηλή), μη αειφορική εκμετάλλευση (μέτρια)
12 Ιουλ 2011
Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ για τον αυτοκινητόδρομο Βόλου - Αντίρριου
Λαμία, Ιούλιος 2011
Σύμφωνα με πληροφορίες συνεχίζονται οι απαλλοτριώσεις, στο ύψος του Κόμματος, και μέχρι την κοίτη του Σπερχειού, για τη σχεδιαζόμενη χάραξη του αυτοκινητόδρομου Βόλου - Αντίρριου. Ένα έργο, που δεν έχει ακόμα δρομολογηθεί και που δεν έχουν εξεταστεί τα νέα δεδομένα, τα οποία προκύπτουν τόσο από την εμπειρία της κατασκευής των τριών άλλων αξόνων(ΠΑΘΕ, ΣΓΥΤ του ΟΣΕ, Ε65), όσο και από τη σημερινή συγκυρία και την οικονομική δυσκολία εξέλιξης των μεγάλων έργων στη χώρα μας. Ποια είναι, κατά τη γνώμη μας, αυτά τα δεδομένα:
1. Η κατασκευή, και λειτουργία ήδη, του ανισόπεδου κόμβου στο ύψος των Θερμοπυλών για το δρόμο “Θερμοπύλες – Άμφισσα – Πάτρα”, ο οποίος κόμβος δεν υπήρχε, όταν σχεδιαζόταν η αναφερόμενη χάραξη.
2. Το ότι το έργο αυτό δεν έχει ακόμα δρομολογηθεί και δεν έχει μπει στον επίσημο Εθνικό Στρατηγικό Σχεδιασμό Μεταφορών.
3. Η καταστροφή του πιο εύφορου τμήματος του κάμπου του Σπερχειού, γη υψηλής παραγωγικότητας για τα σημερινά δεδομένα της οικονομίας της χώρας μας και της σημασίας του πρωτογενούς τομέα.
4. Η πλήρης αναστάτωση και η κατάργηση ουσιαστικά της προστατευόμενης περιοχής NATURA 2000, για την οποία έχει δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε σχέση και με τη ζημιά που προκαλεί η διέλευση του Ε65 και της ΣΓΥΤ του ΟΣΕ
5. Και φυσικά το ερώτημα είναι, κατά πόσο πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα σε μια τέτοια εποχή ένας ακόμη κλειστός αυτοκινητόδρομος με τέτοιο κόστος,
Θυμίζουμε ότι στις 10/7/2006 ο τότε Νομάρχης κ Χειμάρας μαζί με τον Δήμαρχο Λαμίας και τον πρόεδρο του Τεχνικού Επιμελητηρίου είχαν υποβάλει Υπόμνημα προς τον τότε Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ κ Σουφλιά, όπου, μεταξύ άλλων, ζητούσαν τα εξής: «Η μελέτη του συστήματος των έργων και των ΠΑΘΕ και Ε65, εκπονήθηκε με την παραδοχή ότι ο οδικός άξονας προς Άμφισσα – Αντίρριο μελλοντικά θα ακολουθήσει νέα χάραξη (από την περιοχή της ΠΕΟ Λαμίας – Αθηνών). Η παραδοχή αυτή δεν λαμβάνει υπόψη τη σημερινή σύνδεση του δρόμου με τον ΠΑΘΕ στις Θερμοπύλες. Έχοντας υπόψη τη γεωμορφολογία της περιοχής, ο άξονας προς Άμφισσα – Αντίρριο, να έχει αφετηρία τον Α/Κ Θερμοπυλών»
Ζητούσαν με λίγα λόγια να μην διασχίζει διαγώνια τον παραγωγικό κάμπο του Σπερχειού ο οδικός άξονας/μεγάλος αυτοκινητόδρομος «Βόλου – Αντίρριου», ο οποίος θα ολοκληρώσει την καταστροφή της κοιλάδας και θα πολλαπλασιάσει τα προβλήματα, αυτά που τώρα όλοι διαπιστώνουμε. Πρότειναν ο νέος αυτοκινητόδρομος να αξιοποιήσει τον ανισόπεδο κόμβο των Θερμοπυλών και να ακολουθήσει την υπάρχουσα χάραξη. Αντί γι΄ αυτό δε έχει γίνει απολύτως τίποτα, με αποτέλεσμα να συνεχίζονται κανονικά οι εργασίες των απαλλοτριώσεων και των μελετών που προβλέπονται.
Τα λάθη και οι αστοχίες δεν δικαιολογούνται όταν επαναλαμβάνονται. Είναι υποχρέωσή μας να φέρουμε ξανά τους αρμοδίους προ των ευθυνών τους, πριν είναι αργά, όπως σήμερα λένε ότι είναι αργά για τον Ε65 να συζητάμε οποιαδήποτε βελτίωση της χάραξης.
7 Ιουλ 2011
ΟΜΙΛΟΣ ΦΙΛΩΝ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ: Νεκρά ψάρια στον Γοργοπόταμο

Τα σημεία που εντοπίσθηκαν τα ψάρια, κυρίως πέστροφες , ήταν κοντά στη γέφυρα, στην είσοδο του χωριού του Γοργοποτάμου και σε αρκετά άλλα σημεία, προς τους Μύλους Φραντζή. Μερικά ψάρια ήταν σε προχωρημένη αποσύνθεση και άλλα σε πρόσφατη, πράγμα που σημαίνει ότι το φαινόμενο επαναλαμβάνεται εδώ και αρκετές ημέρες. Το ερώτημα που θα πρέπει να μας απασχολήσει είναι: ποια είναι η προέλευση και ποια η αιτία του θανάτου των ψαριών; Έχει σχέση με παράνομες μεθόδους αλίευσης, ή με τοξικότητα που προκαλεί το θάνατο; Δεδομένου ότι παρόμοια ψάρια εκτρέφονται και στο ιχθυοτροφείο του Γοργοποτάμου, πώς διέφυγαν από εκεί και βρέθηκαν στο ποτάμι ; Τι μέτρα θα έπρεπε να πάρει το ιχθυοτροφείο, για να μη διαφύγουν τα εκτρεφόμενα ψάρια και δεν τα πήρε ;
Οι αρμόδιες Υπηρεσίες θα πρέπει να ερευνήσουν το θέμα και να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα, σε συνεργασία με το τοπικό συμβούλιο Γοργοποτάμου, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο
24 Μαρ 2011
Ο Σύλλογος Γυναικών Μεξιατών στο Πλατανόδασος
Το περασμένο Σάββατο, ο Σύλλογος Γυναικών Μεξιατών, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας που συμπίπτει με την πρώτη μέρα της άνοιξης, 21 Μαρτίου 2011, διοργάνωσε εκδήλωση σε χώρο του Πλατανόδασους Σπερχειού, στα διοικητικά όρια των Μεξιατών.
Το θέμα της εκδήλωσης ήταν η δημόσια έκφραση της απαίτησής μας για ένα δάσος απαλλαγμένο από τις απειλές που αντιμετωπίζει και τον συμβολικό καθαρισμό του από τα σκουπίδια και τα φυσίγγια των κυνηγών.
Το σύνθημά μας ήταν: «Υποδεχόμαστε την άνοιξη στο Πλατανόδασος και το θέλουμε ελεύθερο από απειλές».
Συμμετείχαν: ο Δήμος Λαμίας, το Δασαρχείο Φθιώτιδας, το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Υπάτης, ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Κομποτάδων, η ομάδα πολιτών «ΠΑΡΟΝΤΕΣ», ο Όμιλος Φίλων του Δάσους, η Κίνηση «Μαλιακός SOS» και πολλοί κάτοικοι των χωριών της περιοχής.
Στο σημείο της εκδήλωσης, ο Δασάρχης Φθιώτιδας κ. Ν. Περδικάκης και ο Αντιδήμαρχος Λαμίας κ. Κ. Μουστάκας έγιναν δέκτες προτάσεων από τους ενεργοποιημένους φορείς και πολίτες, που αφορούν την προστασία της παραποτάμιας περιοχής, μεταξύ των γεφυρών Κομποτάδων και Λουτρών Υπάτης, στην οποία αναπτύσσεται ένα ανεκτίμητης αξίας φυσικό οικοσύστημα.
Τα σκουπίδια φορτώθηκαν σε αυτοκίνητο του Δήμου Λαμίας και μεταφέρθηκαν στον νόμιμο σκουπιδότοπο.
Πρόθεσή μας είναι να βοηθήσουμε με την εθελοντική παρουσία μας τους αρμόδιους φορείς της Πολιτείας για την προστασία της περιοχής και την ανάδειξή της σε περιαστικό πόλο δασικής αναψυχής, συνδυαζόμενη με πιθανές, συμβατές, ανθρώπινες δραστηριότητες.
Μεξιάτες 21 Μαρτίου 2011
19 Μαρ 2011
Διαμαρτυρία και αγανάκτηση εκφράζουν οι πολίτες για το Πλατανόδασος Μεξιατών

κ. Νικ. Περδικάκη
ΚΟΙΝ.: 1) Διευθυντή Δασών Περιφέρειας
2) Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας
3) Δήμαρχο Λαμίας
4) Εισαγγελέα Πρωτοδικών Λαμίας
ΘΕΜΑ: «Προστασία παραποτάμιου πλατανόδασους Σπερχειού».
Σας επισημαίνουμε ότι:
Η νότια ζώνη της παραποτάμιας περιοχής του Σπερχειού που εκτείνεται από τη γέφυρα Λουτρών Υπάτης μέχρι τη γέφυρα των Κομποτάδων, αποτελεί [...]τόπο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και ανυπολόγιστης οικολογικής και οικονομικής αξίας.
Η περιοχή είναι εύκολα προσβάσιμη από τη Λαμία και τα γειτονικά χωριά, γι΄ αυτό και την επισκέπτονται πολλοί περιπατητές, φυσιολάτρες, μαθητές σχολείων αλλά και κυνηγοί, λαθροϋλοτόμοι, εργολάβοι παράνομης αμμοληψίας, πυρομανείς και καταπατητές εκτάσεων. Επίσης, αποτελεί εύκολη λύση για την ανεξέλεγκτη απόθεση κάθε είδους σκουπιδιών και μπάζων.
Όπως σας είναι γνωστό, η έκταση αυτή είναι ενταγμένη στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών του δικτύου ΦΥΣΗ 2000 και αποτελεί δημόσια δασική γη, στην οποία επιβιώνει ένα από τα λιγοστά εναπομείναντα παραποτάμια πλατανοδάση της Φθιώτιδας. Προστατεύεται κύρια από την υπηρεσία σας.
Τα τελευταία χρόνια, όμως, παρατηρείται έξαρση των προσβολών που δέχεται, με συνέπεια την ολοένα αυξανόμενη υποβάθμιση του δάσους.
Εμείς, οι υπογράφοντες, εκφράζοντες τη βαθιά ανησυχία μας για το μέλλον της περιοχής αλλά και την οργή μας για την ανυπαρξία μέτρων προστασίας της, διαμαρτυρόμαστε και καταγγέλλουμε ότι μόνο κατά τον μήνα Φεβρουάριο που μόλις πέρασε και την πρώτη εβδομάδα του Μαρτίου, σημειώθηκε σωρεία οφθαλμοφανών παράνομων πράξεων, όπως:
• ανελέητο κόψιμο πλατανιών και άλλων δένδρων
• εμπρησμός για την πιθανή μετατροπή δασικής έκτασης σε αγροτική (δελτίο συμβάντων Πυροσβεστικής Υπηρεσίας 8 Φεβρουαρίου 2011)
• παράνομο κυνήγι και εκτεταμένη ρύπανση από χιλιάδες φυσίγγια και σκάγια μολύβδου
• ανεξέλεγκτη απόθεση σκουπιδιών
• αυθαίρετη δημιουργία πίστας μοτοκρός,
χωρίς να πέσει στην αντίληψή μας η παραμικρή επέμβαση όσων είναι εντεταλμένοι για την προστασία της, εκτός της Πυροσβεστικής την οποία εμείς καλέσαμε όταν αντιληφθήκαμε τη φωτιά.
Για όλα τα παραπάνω υπάρχει σχετικό φωτογραφικό αποδεικτικό υλικό
Παρακαλούμε να ενεργήσετε στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων σας, ώστε να ληφθούν, κατεπειγόντως, δραστικά μέτρα προστασίας της περιοχής και του οικοσυστήματος.
Πρότασή μας είναι να κλείσουν άμεσα οι παράδρομοι και να τοποθετηθούν μπάρες στις εισόδους του πλατανόδασους, ώστε να είναι αδύνατη η κυκλοφορία τροχοφόρων που μεταφέρουν σκουπίδια και λαθροϋλοτόμους. Σε περίπτωση μη υιοθέτησης της πρότασης αυτής οφείλετε να προστατέψετε την περιοχή με τη συνεχή παρουσία φυλάκων. Ακόμη και το Σαββατοκύριακο, γιατί, όπως ασφαλώς γνωρίζετε, τότε συμβαίνουν οι περισσότερες παράνομες δραστηριότητες που απειλούν το δάσος.
Είμαστε στη διάθεσή σας για σχετική συνεννόηση και συνεργασία προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα με τη μεγαλύτερη δυνατή αποτελεσματικότητα.
Ομάδα Πολιτών ΠΑΡΟΝΤΕΣ
parontes2011@gmail.com
Δελόπουλος Γιώργος 22310 94047
Σκούρας Θανάσης 6977270513
Φρούτας Νίκος 6974934245
Συλεούνης Στέλιος 6977985055
Χονδραλής Μπάμπης 6975852167
Λαϊνάς Αλέκος 6932483960
Σταματόπουλος Δημήτρης 6977473270
Σταμέλλος Στέφανος 6977261256
Στασινός Κώστας 6976860719
Σταματόπουλος Σταμάτης 6944663831
Πρατίλας Λουκάς 6932271106
Παπαναγιώτου Αποστόλης 6976218069
Κούρτης Βασίλης 6947375441
Όμιλος Φίλων του Δάσους






Διαβάστε επίσης την επιστολή στον Δήμαρχο Λαμιένων κ Κοτρωνιά για το θέμα κυρίως των σκουπιδιών
ΠΡΟΣ: Δήμαρχο Λαμίας
κ. Γ. Κοτρωνιά
ΚΟΙΝ.: Δασαρχείο Λαμίας
ΘΕΜΑ: «Ανεξέλεγκτοι σκουπιδότοποι στο πλατανόδασος Σπερχειού.»
Κύριε Δήμαρχε,
στην περιοχή μεταξύ των γεφυρών Λουτρών Υπάτης και Κομποτάδων του ποταμού Σπερχειού, στα όρια του διευρυμένου πλέον Δήμου Λαμίας, υπάρχουν πολλοί χώροι όπου συνεχώς σημειώνεται παράνομη απόθεση σκουπιδιών και μπάζων.
Πρόσφατα, συνεργείο της υπηρεσίας καθαριότητας του Δήμου Λαμίας, με μηχανοκίνητα μέσα εμφανίστηκε στην περιοχή και με σκοπό, πιστεύαμε, την αποκομιδή των σκουπιδιών, προέβη σε μια ακατανόητη, βιαστική και αναποτελεσματική επέμβαση, προκαλώντας μεγαλύτερη επιβάρυνση στο παραποτάμιο δασικό περιβάλλον από αυτή που κλήθηκε να αποκαταστήσει.
Συγκεκριμένα, στο κεντρικό ανάχωμα που διασχίζει το πλατανόδασος, το μηχάνημα του Δήμου (φορτωτής) απλώς έσπρωξε τα σκουπίδια και τους σωρούς μπάζων προς τα πρανή με αποτέλεσμα την αλλοίωση του φυσικού ανάγλυφου και την απαράδεκτη επέκταση τμημάτων των πρανών σε βάρος της βλάστησης και μάλιστα με υλικά τα οποία έπρεπε να φορτωθούν και να μεταφερθούν στον νόμιμο σκουπιδότοπο του Δήμου. Σε άλλα σημεία του πλατανόδασους, το μηχάνημα σκόρπισε τα σκουπίδια και στη συνέχεια μετέφερε αμμοχάλικο από την κοίτη του ποταμού για να τα κρύψει!
Εκφράζουμε την έντονη διαμαρτυρία μας για τη βάναυση προχειρότητα με την οποία αντιμετώπισε η υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου το πρόβλημα των σκουπιδιών στη συγκεκριμένη περιοχή, η οποία, όπως σας είναι γνωστό, ανήκει στις προστατευόμενες περιοχές του δικτύου ΦΥΣΗ 2000, και παρακαλούμε να ενεργήσετε άμεσα, ώστε να καθαριστούν πραγματικά όλοι οι χώροι που σήμερα αποτελούν εστίες ρύπανσης και απειλούν ανθρώπους και φυσικό οικοσύστημα.
Επισυνάπτουμε σχετικές φωτογραφίες στις οποίες φαίνεται η «επέμβαση» του Δήμου αλλά και άλλοι σκουπιδότοποι που δεν έγιναν(;) αντιληπτοί από το συνεργείο.
Είμαστε στη διάθεση των υπηρεσιών του Δήμου για να υποδείξουμε τα σημεία που χρειάζονται παρέμβαση.
Ομάδα Πολιτών ΠΑΡΟΝΤΕΣ
parontes2011@gmail.com
Δελόπουλος Γιώργος
Σκούρας Θανάσης
Συλεούνης Στέλιος
Φρούτας Νίκος
Λαϊνάς Αλέκος
Χονδραλής Χαράλαμπος
Σταμέλλος Στέφανος
Σταματόπουλος Δημήτρης
Στασινός Κώστας
Κούρτης Βασίλης
Κούτρας Παναγιώτης
Κουραβάνας Γιώργος
15 Μαρ 2011
Αφιερωμένο στις συναντήσεις των ημερών για τον Ε65

(Αφιερωμένο στις συναντήσεις των ημερών για τον Ε65)
Το σπίτι μου είναι κάπως ψηλά στη Λαμία κι έχει θέα. Βλέπει την Οίτη, το Καλλίδρομο και προπαντός βλέπει τον κάμπο, την κοιλάδα του Σπερχειού. Είναι κάποιες ώρες που οι εικόνες με εντυπωσιάζουν. Τη νύχτα νοιώθω σα να είμαι σε αεροπλάνο. Τη μέρα χαζεύω το πολύχρωμο της κοιλάδας. Τελευταία, κάθε φορά που κοιτάζω, βλέπω μια άσπρη «γραμμή» να τη διασχίζει.
Βγάζω τα γυαλιά μου, βάζω τα γυαλιά μου αυτή είναι εκεί. Καμιά φορά αφηρημένος λέω πως πάντα έτσι ήταν. Είναι κάτι σαν το ποτάμι. Μπορεί να τη χάραξαν παίζοντας τα παιδιά. Μπορεί να είναι κι αυτή μια σχεδιαστική αφαίρεση της πολύχρωμης πραγματικότητας του κάμπου.
Κι αυτή η σκόνη; Όταν φυσάει λίγο, ένα σύννεφο σκόνης ανεβαίνει. Φοβάμαι μην τη σβήσει ο αέρας τη γραμμή…, τόσο απλά. Κοντεύω να τη συνηθίσω, και σιγά σιγά να ξεχάσω την πράσινη γραμμή του θρυλικού πια ποταμού, του Σπερχειού -γραμμή φυσικής εκεχειρίας- και του πλατανοδάσους, που σου καθηλώνει το μάτι. Συνειδητοποιώ πως πρόκειται για ένα από τα νέα «ποτάμια» της ανθρώπινης απληστίας και της αφροσύνης. Μια λογική από την κοινότυπη βεβαιότητα «Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω». Τα έργα δεν θα σταματήσουν, μας λένε, όσο εξελίσσεται η επιστήμη, η τεχνολογία, όσο προχωράει η ανθρωπότητα. Είναι κι αυτό μια βεβαιότητα της διαρκούς προόδου, της διαρκώς διαστελλόμενης ανάπτυξης, της διαρκούς επέκτασης και της κερδοφορίας. Όσα ο άνθρωπος σεβάστηκε εκατομμύρια χρόνια, αλλάζουν σε λίγους μόνο μήνες.
Πιάνω τον εαυτό μου να χαζεύει κοιτάζοντας τη «γραμμή». Να μετράει τα τρένα και τα φορτηγά. Αυτά που θα ‘ρχονται από «την Ευρώπη». ΠΑΘΕ (Πάτρα – Αθήνα – Θεσσαλονίκη – Εύζωνοι). Ευρωπαϊκός κλειστός αυτοκινητόδρομος Κεντρικής Ελλάδας Ε65, σύνδεση με την Εγνατία Οδό. Σιδηροδρομική Γραμμή Υψηλής Ταχύτητας (ΣΓΥΤ). Κλειστός αυτοκινητόδρομος Βόλος – Αντίρριο, σύνδεση με την Ιόνια Οδό. Τρεις οδικοί άξονες -κλειστοί αυτοκινητόδρομοι- και μια σιδηροδρομική γραμμή Υψηλών Ταχυτήτων. Λαμία, Διεθνές Διακομιστικό Κέντρο (ΔουΔουΚου, κάτι σαν ΔουΝουΤου), ποιος τη χάρη σου!!
Γρήγορα τρένα, γρήγορα φορτηγά, ταχύτητες υψηλές -μια ντιζανάτη ομορφιά- τα αποδημητικά πουλιά να ταξιδεύουν πάνω στα τρένα, τα ψάρια να πλατσουρίζουν στα απόνερα της ασφάλτου, οι γρύλοι και οι βάτραχοι να γρυλίζουν και να κοάζουν, κάνοντας δήθεν τους τροχονόμους κάτω από τις ψηλές γέφυρες, οι κωλοφωτιές να φωτίζουν τα δρώμενα ανοιγοκλείνοντας τα φτερά τους, και τα πλατάνια κι οι ιτιές να σκιάζουν δροσίζοντας τους Γερμανούς (με κεφαλαίο!) νταλικέρηδες. Πουλιά - μετανάστες να συνωστίζονται μέσα στα φορτηγά μαζί με τους ανθρώπους - μετανάστες από τα βάθη της Ασίας και τη Βόρεια Αφρική. Ξαφνικά, να! γεμίζει ο κάμπος από ερωδιούς που άδειασε το φορτηγό. Η ομάδα ΔΙΑΣ κυνηγάει τα πουλιά μέσα στα χωράφια. Όχι, δεν είναι Αφγανοί…
Ξυπνώ απότομα λουσμένος στον ιδρώτα, απογευματινός ύπνος στη βεράντα. Η μυρωδιά του καυσαερίου δεν ήρθε ακόμα, όχι δεν είναι αυτός ο θόρυβος από τον Ε65, είναι από τη λεωφόρο Καλυβίων. Όχι δεν είναι αυτό το νέο Mall, είναι το Εργοστάσιο Γάλακτος. Είναι οι στιγμές που αναρωτιέμαι αν πρέπει να φωνάξω. Γράφω φωνάζοντας. Κραυγή βουβή στα χρώματα της λογικής. Η λογική που δεν σβήνει• ξεθωριάζει όμως στην πολύχρωμη πραγματικότητα των μεγάλων έργων στην Ελλάδα.
Λαμία, Διεθνές Διακομιστικό Κέντρο! Διάτρητο το κουφάρι της κοιλάδας του Σπερχειού, κουρέλι σάπιο… με Αειφορία και Βιωσιμότητα, NATURA …να φύγουμε. Λαμία, σε νέα τροχιά ανάπτυξης!
Αχ, Ελλάδα σ’ αγαπώ!
Λαμία, 15.3.2011
Στέφανος Σταμέλλος
http://www.e-ecology.gr
http://www.e-ecology.gr
7 Μαρ 2011
Προστατευόμενη περιοχή NATURA 2000: ΣΠΕΡΧΕΙΟΣ - ΜΑΛΙΑΚΟΣ, ΕΚΒΟΛΕΣ ΣΠΕΡΧΕΙΟΥ (ΔΕΛΤΑ)

Η αλήθεια είναι ότι αυτοί που έχουν τις ευθύνες για την θεσμοθέτηση, την προστασία και την ανάδειξη των προστατευόμενων περιοχών του δικτύου NATURA 2000 ποτέ δεν πίστεψαν στην αξία αυτών των περιοχών και ποτέ δεν κατάλαβαν τί πρέπει να κάνουν. Αποτέλεσμα, παρά τις πιέσεις που ασκεί η ΕΕ και οι περιβαλλοντικοί φορείς, δεν προχώρησαν ούτε στην οριοθέτηση, την πλήρη αποτύπωση, τη μελέτη του Διαχειριστικού Σχεδίου αλλά και στην ίδρυση Φορέα Διαχείρισης σε κάθε τέτοια περιοχή. Αποτέλεσμα, όλοι οι έξυπνοι να λένε "natura να φύγουμε" και τις τσαλαπατάνε ακολουθώντας κατά το γράμμα την νοοτροπία του νεοέλληνα "αυτά είναι για τους περίεργους".
Τόσο η κοιλάδα του Σπερχειού όσο και η περιοχή του Δέλτα του Σπερχειού είναι ενταγμένες στο Δίκτυο NATURA 2000 ως περιοχή «κοινοτικού ενδιαφέροντος» (GR2440002) και «Ζώνη Ειδικής Προστασίας» (GR2440005) αντίστοιχα
Παραθέτουμε αποσπάσματα από το κείμενο - έργο - μελέτη του Υπουργείου ΠΕΚΑ για τους Οικοτόπους του Δικτύου NATURA 2000 αναφορικά με την κοιλάδα του Σπερχειού και τον Μαλιακό
Κωδικός Περιοχής: GR2440002 Τύπος:B Γεωγραφικό Μήκος: 22o 27 Γεωγραφικό Πλάτος: 38o 52
Μέσο Υψόμετρο (m): 650 Έκταση (ha): 34000
Περιγραφή:
Η περιοχή βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα της Κεντρικής Ελλάδας. Τα όριά της βρίσκονται στην περιφερειακή ζώνη του Εθνικού Δρυμού της Οίτης και γειτνιάζει με τα όρη Τυμφρηστός και Βαρδούσια. Στην περιοχή διακρίνονται τρία τμήματα: α) ο Μαλιακός κόλπος, β) οι εκβολές του Σπερχειού ποταμού και οι γύρω περιοχές και γ) η κοιλάδα του Σπερχειού ποταμού και οι πηγές του. Η περιοχή καταλαμβάνει έκταση 34.000 ha. Ο Μαλιακός κόλπος καλύπτει 9.000 ha. Είναι ένας μικρός κλειστός κόλπος που συνδέεται με το Αιγαίο πέλαγος και τον Β Ευβοϊκό κόλπο, στο ανατολικό άκρο του, μέσω δύο μικρών διαύλων. Στο εξωτερικό ανατολικό τμήμα του, το μέσο βάθος είναι 30 m, ενώ στο εσωτερικό δυτικό του τμήμα δεν ξεπερνά τα 25 m. Ο πυθμένας του καλύπτεται ως επί το πλείστον από μαλακό ίζημα. Ο Σπερχειός συναντά την θάλασσα στο ΝΔ άκρο του κόλπου. Το εσώτερο τμήμα του κόλπου, κοντά στο στόμιο του ποταμού, είναι το πιο ρηχό. Η αλιευτική δραστηριότητα στον κόλπο ασκείται από 322 επίσημα καταχωρημένα σκάφη (7-150 ΗΡ, 4-12 m μήκος), που ανήκουν σε 700 αλιείς. Η παραγωγή ψαριών και δίθυρων μαλακίων είναι υψηλή. Για το εσωτερικό τμήμα υπάρχουν αλιευτικοί περιορισμοί (περίπου η μισή από τη συνολική έκταση του κόλπου). Ο πυρήνας των εκβολών καλύπτει 319,5 ha, ενώ η ευρύτερη περιοχή ανέρχεται στα 10.000 ha. Οι εκβολές και οι γύρω περιοχές σχηματίζουν ένα ποικίλο τοπίο. Υπάρχουν δύο τύποι φυσικής βλάστησης. Η πρώτη απαντά κατά μήκος των όχθεων του ποταμού, ενώ η δεύτερη καλύπτει την περιοχή των αλίπεδων. Η πρώτη κυριαρχείται από Salix sp., Populus sp., Rubus sp., Alnus sp., Phragmites spp., Typha sp., ενώ η δεύτερη από Phragmites australis, κοντά στις όχθες, και από Arthrocremnum sp., Tamarix sp. και Salicornia sp. στην υπόλοιπη περιοχή. Η μεγαλύτερη έκταση της περιοχής έξω από τον πυρήνα καλύπτεται από εντατικές καλλιέργειες, κυρίως ρυζιού. Η γη γύρω από τις εκβολές καλύπτεται κυρίως από ξερικές καλλιέργειες και χορτολιβαδικές εκτάσεις, ενώ ένα μικρό τμήμα καλύπτεται από ελαιόδενdρα (δεν υπάρχουν ολοκληρωμένες επιστημονικές μελέτες για τη βλάστηση της περιοχής). Το τελευταίο τμήμα των εκβολών, κοντά στο στόμιο του ποταμού και εκεί που η ξηρά συναντά τη θάλασσα, σχηματίζει έναν ρηχό κόλπο σαν λιμνοθάλασσα, που ονομάζεται Λιβάρι (500 ha). Το βάθος στο μεγαλύτερο τμήμα του είναι πέντε μέτρα. Το κυνήγι απαγορεύεται από τον νόμο. Το κυνήγι απαγορεύεται επίσης στις εκβολές και τις γύρω κοινότητες. Το δυτικότερο άκρο της περιοχής περιλαμβάνει το ορεινού τύπου τμήμα του Σπερχειού. Το μήκος του ποταμού είναι 82,5 km και ξεκινά από το όρος Τυμφρηστό σε υψόμετρο 2.327 m. Η κοιλάδα του καλύπτει 15.000 ha, με μέσο υψόμετρο 621-810 m. Προχωρώντας από την πόλη της Λαμίας προς τις πηγές του Σπερχειού, το τοπίο κυριαρχείται από μονίμως ξηρές και αρδευόμενες καλλιέργειες. Στο βόρειο τμήμα της κοιλάδας υπάρχουν εναλλασσόμενες καλλιέργειες, χορτολιβαδικές εκτάσεις και εγκαταλειμμένες αγροτικές εκτάσεις. Τέλος, κοντά στις πηγές του ποταμού, εκτός από τα μικρά τμήματα που καλύπτονται από καλλιέργειες εσπεριδοειδών, η περιοχή κυριαρχείται από εγκαταλειμμένη αγροτική γη. Στα όρια γύρω από την κοιλάδα, κοντά στους πρόποδες των γειτονικών βουνών, η βλάστηση χαρακτηρίζεται από φρύγανα.

Τύποι Οικοτόπων:
Εκβολές ποταμών, Αβαθείς κολπίσκοι και κόλποι, Μονοετής βλάστηση με Salicornia και άλλα είδη των λασπωδών και αμμωδών ζωνών, Μεσογειακές και θερμοατλαντικές αλόφιλες λόχμες (Arthrocnemetalia fruticosae), Κοιλότητες μεταξύ των θινών με κλίνες καλαμιών και βούρλων, Θίνες με Euphorbia terracina, Μεσογειακά εποχικά τέλματα, Η επιπλέουσα βλάστηση υδροχαρών φυτών (βατραχιώδη) των ποταμών στους πρόποδες των βουνών και στις πεδιάδες, Οι ποταμοί της Μεσογείου με μόνιμη ροή: Paspalo-Agrostidion και πυκνή βλάστηση με μορφή παραπετάσματος από Salix και Populus alba κατά μήκος των ακτών τους, Ποταμοί της Μεσογείου με περιοδική ροή, Ψευδοστέπα με αγρωστώδη και μονοετή φυτά (Thero-Brachypodietea), Δάση πλάτανου της Ανατολής (Platanion orientalis), Παρόχθια δάση-στοές της θερμής Μεσογείου (Nerio- Tamaricetea).
Είδη φυτών:
Δεν υπάρχουν πληροφορίες για τα είδη φυτών της περιοχής
Είδη ζώων:
Myotis blythi, Lutra lutra, Bombina variegata, Testudo hermanni, Testudo marginata, Emys orbicularis, Elaphe situla, Phoxinellus spp., Barbus plebejus, Barbus capito.
...................................................
Σπουδαιότητα:
Ο Μαλιακός κόλπος υποστηρίζει σημαντική παραγωγή σε ψάρια και δίθυρα μαλάκια. Υπάρχει επίσης πολύ καλό δυναμικό για την ανάπτυξη των υδατοκαλλιεργειών. Το Λιβάρι, στο εσωτερικό τμήμα του κόλπου, είναι ένα φυσικό θαλάσσιο πάρκο για την αναπαραγωγή ψαριών και την ανάπτυξη των νεαρών ιχθυδίων. Οι εκβολές του Σπερχειού ποταμού προσφέρουν ιδανικές περιβαλλοντικές συνθήκες στην ορνιθοπανίδα, πολλά είδη της οποίας προστατεύονται. Οι παρακείμενοι στις εκβολές ορυζώνες έχουν μεγάλη οικονομική αξία για τις γύρω κοινότητες. Ο ποταμός υποστηρίζει πολλά σημαντικά (ενδημικά ή/και προστατευόμενα) είδη ψαριών. Επίσης, αρδεύει τα γόνιμα εδάφη της κοιλάδας και των εκβολών του. Στις θερμές πηγές των Θερμοπυλών απαντά το αφρικάνικο ψάρι Tilapia nilotica. Τέλος, οι καρστικές πηγές της Αγίας Παρασκευής έχουν σπουδαίο οικολογικό ενδιαφέρον, γιατί αποτελούν βιότοπο για το ενδημικό ψάρι Pungitius hellenicus, είδος το οποίο βρίσκεται μόνο στο σύστημα του Σπερχειού.
ΥΓΡΟΤΟΠΟΣ ΕΚΒΟΛΩΝ (ΔΕΛΤΑ) ΣΠΕΡΧΕΙΟΥ
Κωδικός Περιοχής: GR2440005 Τύπος: Η Γεωγραφικό Μήκος: 22o 34 32 Γεωγραφικό Πλάτος: 38o 50 26
Μέσο Υψόμετρο(m): 40 Έκταση (ha): 3966
Περιγραφή:
Ο Μαλιακός κόλπος καλύπτει 9.000 ha. Είναι ένας μικρός κλειστός κόλπος που συνδέεται με το Αιγαίο πέλαγος και τον Β Ευβοϊκό κόλπο, στο ανατολικό άκρο του, μέσω δύο μικρών διαύλων. Στο εξωτερικό ανατολικό τμήμα του, το μέσο βάθος είναι 30 m, ενώ στο εσωτερικό δυτικό του τμήμα δεν ξεπερνά τα 25 m. Ο πυθμένας του καλύπτεται ως επί το πλείστον από μαλακό ίζημα. Ο Σπερχειός συναντά την θάλασσα στο ΝΔ άκρο του κόλπου. Το εσώτερο τμήμα του κόλπου, κοντά στο στόμιο του ποταμού, είναι το πιο ρηχό. Η αλιευτική δραστηριότητα στον κόλπο ασκείται από 322 επίσημα καταχωρημένα σκάφη (7-150 ΗΡ, 4-12 m μήκος), που ανήκουν σε 700 αλιείς. Η παραγωγή ψαριών και δίθυρων μαλακίων είναι υψηλή. Για το εσωτερικό τμήμα υπάρχουν αλιευτικοί περιορισμοί (περίπου η μισή από τη συνολική έκταση του κόλπου). Ο πυρήνας των εκβολών καλύπτει 319,5 ha, ενώ η ευρύτερη περιοχή ανέρχεται στα 10.000 ha. Οι εκβολές και οι γύρω περιοχές σχηματίζουν ένα ποικίλο τοπίο. Υπάρχουν δύο τύποι φυσικής βλάστησης. Η πρώτη απαντά κατά μήκος των όχθεων του ποταμού, ενώ η δεύτερη καλύπτει την περιοχή των αλίπεδων. Η πρώτη κυριαρχείται από Salix sp., Populus sp., Rubus sp., Alnus sp., Phragmites spp., Typha sp., ενώ η δεύτερη από Phragmites australis, κοντά στις όχθες, και από Arthrocremnum sp., Tamarix sp. και Salicornia sp. στην υπόλοιπη περιοχή. Η μεγαλύτερη έκταση της περιοχής έξω από τον πυρήνα καλύπτεται από εντατικές καλλιέργειες, κυρίως ρυζιού. Η γη γύρω από τις εκβολές καλύπτεται κυρίως από ξερικές καλλιέργειες και χορτολιβαδικές εκτάσεις, ενώ ένα μικρό τμήμα καλύπτεται από ελαιόδενδρα (δεν υπάρχουν ολοκληρωμένες επιστημονικές μελέτες για τη βλάστηση της περιοχής). Το τελευταίο τμήμα των εκβολών, κοντά στο στόμιο του ποταμού και εκεί που η ξηρά συναντά τη θάλασσα, σχηματίζει έναν ρηχό κόλπο σαν λιμνοθάλασσα, που ονομάζεται Λιβάρι (500 ha). Το βάθος στο μεγαλύτερο τμήμα του είναι πέντε μέτρα. Το κυνήγι απαγορεύεται από τον νόμο. Το κυνήγι απαγορεύεται επίσης στις εκβολές και τις γύρω κοινότητες.
Τύποι Οικοτόπων:
Λασπώδεις και αμμώδεις επίπεδες εκτάσεις που αποκαλύπτονται κατά την αμπώτιδα, Αβαθείς κολπίσκοι και κόλποι, Μεσογειακά αλίπεδα (Juncetalia maritimi), Μεσογειακές και θερμοατλαντικές αλόφιλες λόχμες (Arthrocnemetalia fruticosae), Ποταμοί της Μεσογείου με περιοδική ροή.
Είδη ζώων: Lutra lutra, Bombina variegata, Testudo hermanni, Testudo marginata, Emys orbicularis, Elaphe situla, Phoxinellus spp., Barbus plebejus, Barbus capito.
.................................................

Σπουδαιότητα:
Ο Μαλιακός κόλπος υποστηρίζει σημαντική παραγωγή σε ψάρια και δίθυρα μαλάκια. Υπάρχει επίσης πολύ καλό δυναμικό για την ανάπτυξη των υδατοκαλλιεργειών. Το Λιβάρι, στο εσωτερικό τμήμα του κόλπου, είναι ένα φυσικό θαλάσσιο πάρκο για την αναπαραγωγή ψαριών και την ανάπτυξη των νεαρών ιχθυδίων. Οι εκβολές του Σπερχειού ποταμού προσφέρουν ιδανικές περιβαλλοντικές συνθήκες στην ορνιθοπανίδα, πολλά είδη της οποίας προστατεύονται. Οι παρακείμενοι στις εκβολές ορυζώνες έχουν μεγάλη οικονομική αξία για τις γύρω κοινότητες. Ο ποταμός υποστηρίζει πολλά σημαντικά (ενδημικά ή/και προστατευόμενα) είδη ψαριών. Επίσης, αρδεύει τα γόνιμα εδάφη της κοιλάδας και των εκβολών του. Στις θερμές πηγές των Θερμοπυλών απαντά το αφρικάνικο ψάρι Tilapia nilotica. Τέλος, οι καρστικές πηγές της Αγίας Παρασκευής έχουν σπουδαίο οικολογικό ενδιαφέρον, γιατί αποτελούν βιότοπο για το ενδημικό ψάρι Pungitius hellenicus, είδος το οποίο βρίσκεται μόνο στο σύστημα του Σπερχειού.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)